is. [ər.] İbadətxana, ibadətgah, hücrə. [Mirzə] əlləşib bu daşların arasında özünə bir sovməə tikdi. S
сущ. келья (жилище монаха, отдельная комната в монастыре или домик)
келья
[ər.] сущ. ибадатхана, ибадат ийидай чка, гьуьжре.
Bax: somə.
1. ibadətgah, ibadətxana; zahidlərin yaşayış yeri; 2. monastır.