SOVMƏƏ is. [ ər. ] İbadətxana, ibadətgah, hücrə. [Mirzə] əlləşib bu daşların arasında özünə bir sovməə tikdi. S.Rəhimov. Tağların bir başqasında balaca sovməələr olardı, bunlara da xəlvəti deyərdilər. H.Sarabski.