sif. caractéristique, typique, distincti//f, -ve, particuli//er, -ère ; ~ cəhət trait m distinctif
sif. caractéristique, typique, distincti//f, -ve, particuli//er, -ère ; ~ cəhət trait m distinctif
[ər.] прил. са касдиз (ва я затӀуниз) хас тир, са кас (ва я са затӀ) масабурувай фаркьлу ийизвай; са хсусивал (кьетӀенвал, хасвал) къалурзавай; хас ти
Полностью »s. typical; characteristic, distinctive; ~ xüsusiyyət characteristic feature; ~ Azərbaycan yayı a typical Azerbaijani summer; ~ əlamət distinctive sig
Полностью »I прил. характерный: 1. обладающий ярко выраженными, своеобразными чертами. Səciyyəvi görkəm характерная внешность, səciyyəvi tələffüz характерное про
Полностью »sif. [ər.] Bir şəxsə, ya şeyə xas olan, bir şəxsi və ya şeyi başqasından fərqləndirən. Səciyyəvidir ki, məsələn, Cəlil Məmmədquluzadənin öz əsərlərind
Полностью »