SƏFİL-SƏRGƏRDAN

zərf [ ər. səfil və fars. sərgərdan] Yersiz-yurdsuz, ac, pis vəziyyətdə, acınacaqlı halda. Səfil-sərgərdan qalmaq.
[Sevər:] Ac, səfil-sərgərdan küçələri dolaşıram. C.Cabbarlı.
[Firidun] bazar və küçələri doldurmuş yurdsuz uşaqlara, səfilsərgərdan bir halda hər gələnə əl açan qadın və qızlara baxır. M.İbrahimov.

SƏFİL
SƏFİLANƏ

Значение слова в других словарях