прил. шаир. шумал буйдин, кьакьан ва зериф къамат авай (кил. sərv 2).
s. (i.s.) of a slender and graceful build
sərvboy(lu) bax ucaboy(lu)
sif. şair. Sərv kimi boyu olan, uca və zərif qamətli. Hüsnünü yad eyləsəm, ey sərvboylu dilbərim; Firqətindən çeşmətək axar gözümdən yaşlar
sərvboylu