TƏBƏXXÜR

is. [ ər. ] Buxarlanma, buğa çevrilmə.
□ Təbəxxür etmək1) buxarlanmaq, uçub getmək, buğa çevrilmək. Qaz təbəxxür etdi;
2) məc. zar. yox olma, yoxa çıxmaq.
TƏBƏƏLİK
TƏBƏQƏ₂

Значение слова в других словарях