ə. fərqləndirici xüsusiyyət, fərq.
ə. fərqləndirici xüsusiyyət, fərq.
[ər.] сущ. тафават, фаркь; təfavüt qoymaq тафават ттун, фаркь ттун, фаркьлу авун; təfavüt etməmək (eləməmək) тафават тавун (тахьун), фаркь тахьун
Полностью »TƏFAVÜT [Pərvizxan:] Birdə siz cənab nə üçün ağa ilə nökərə təfavüt qoymursunuz? (M.S.Ordubadi); FƏRQ Fəqət ikisinin məhəbbətində bir az fərq var idi
Полностью »сущ. разница, различие, отличие. Onun üçün heç təfavütü yoxdur для него нет никакой разницы (ему безразлично), təfavütü nədir? в чём разница? (какая р
Полностью »is. [ər.] İki adam və ya iki şey arasındakı fərqli cəhət; fərq. [Tarverdi:] Fəqət yenə bilmədim ki, şeytan ilə bu Aslanın təfavütü nədədir? C
Полностью »