TAYQIÇ(LI) прил. са кӀвач квай, (са) кӀвач галачир (атӀанвай).
sif. Bir qıçı olmayan, bir qıçı kəsik; birqıçlı. Bu ortaboylu, tayqıç, çalsaqqal kişinin qəribə tərcümeyihalı vardı
tayqılçalı