куьчуьрмишнавай мана сущ., граммат. са гафуни вичиз кьабулнавай маса гафунин асул мана. «Вад чӀулав йикъахъ са лацу югъни жеда» мисалда авай чӀула
гл., ни вуч; -да, -на; -из, -зава; -а, -ин, -рай, -мир, куьчуьрмиш тавун, куьчуьрмиш тахвун куьчуьрмиш хъийимир садаз талукьди масадазни талукьарун
сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра къал акъуддайди, кикӀидайди. Къуншидин аялар вири куьшкуьндарар я. Р
КФАР каф существительнидин чкадин Ӏ падеждин ва гзафвилин кьадардин формаяр. Кил. КА Ф.
куьгь., сущ.; менфят. Чи чӀалариз гзаф сесер авайди хьунухьиз килигна, и элифар чи чӀалариз кфая жезвачир
араб., сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра хийир, лезет. # -къачун, ~ хкудун, ~ хьун.
прил. хийирлу. Антоним: кфетсуз.
сущ.; -или, -иле; -илер, -илери, -илера кфетлу тир гьал. Антоним: кфетсузвал.
нар. кфетлу гьал хас яз.
прил. кфет авачир. Антоним: кфетлу.
сущ.; -или, -иле; -илер, -илери, -илера кфет авачир гьал. Антоним: кфетлувал.
сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра авазар ядай, балабандиз ухшар музыкадин алат. Вичин чантада авай кфилни акъудна, ада яваш-явашдиз ширин макьамар язава
гл., вуч; -ена, -ида; -из, -изва; -иф, -ин, -ирай, -имир; кфин тавун, кфин тахвун, кфин хъийимир дана, кӀел хадай гьалда гьатун
араб, прил.; 1) михьивал гвачир 2) алчах.
кфир прилагательнидикай хьанвай существительное. Ваз и кфирдиз гьуьрмет ийиз кӀанзавач... Къ. М. Дагъларин деринрин булахар
гл., ни вуч низ; -ида, -ена; -из, -изва; -ихь, -ин, -ирай, -имир; кхьин тавун, кхьин тахвун, кхьин хъийимир 1) карандашдалди ва я ручкадалди гьарфар
нугъ., нар. вилик квай йисуз [М. М. Гаджиев 1997: 131 ]
араб, сущ.: -ди, -да Мекке шегьерда Мегьамед пайгьамбардин сур авай чка. * Кябедал фейи кьван сувабар хьурай! межд
гл., ни ник-квек; кяда, кяна; -из, кязава; -а, -ин, кярай, кямир; кя тавун, кя тахвун, кя хъийимир 1) ник-квек вуч ятӀани галукьарун
[къа] сущ.; -ди, -да; -яр, -ри, -ра лезги чӀалан алфавитдин цӀувад лагьай гьарф.
- кӀалханда арадиз къвезвай ачух тушир гужлу сес-фонема. Гафарин сифте кьиле, юкьва жеда: къав, кьад, къе, къуьр, акъапг, йикъар
туьрк, сущ.; -пуни, -пуна; -пар, -пари, -пара виче са вуч ятӀани туна хуьн патал къен авай затӀ. Вирт авай къаб гъвечӀид луз, Гъейридаз аквач лагьа
туьрк, т-б, сущ., текв. кь.; ди, -да вилик пад. Герек адан чиник кваз жен генжедик, ХьайтӀа, ачух къабагъ - затӀни герек туш
туьрк, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра 1) аскӀан кӀвачер квай, тамара жедай ири вагьши гьайван. Там атӀудайла, инавай вакӀар катиз тамун къвалав гв
туьрк, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра бедендин са чка куь ятӀани тӀушунайла, са квев ятӀани гзаф гуьцӀ хьайила, арадиз къведай дакӀун, хер
гл., ни-куь вуч; -да, -на; -из, -зава; -а, -ин, -рай, -мир; къабарламиш авун, къабарламиш тавун, къабарламиш тахвун, къабарламиш хъийимир бедендин с
туьрк, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра 1) буран. 2) куьч. кьилин къалпагъ. 3) куьч., векьи кьил.
араб, сущ.; -ди, -да; -яр, -йри, -йра 1) масад(бур) алцурариз алахъдайди, масадбур хъуьруьн патал зарафатар ийидайди
сущ.; -или, -иле; -илер, -илери, -илера къабачи тир гьал.
нар. къабачивал хас яз. Ада вичин кьил къабачивилелди хуьзва. Р.
кил. КЪЕБИЛА.
туьрк, прил. лакьан авачир. * къаблама сур сущ. лакьан авачир сур. Чинра къаблама сурарни ава. Р.
нугъ., сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра 1) салара валарал жедай ири емиш; 2) гьа емиш жедай валар.
туьрк, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра тарцин тандал жедай дакӀур чка ва сагъ таххьанвай хер алай чка
сущ.; -у, -а; -ар, -ари, -ара дарамтда чилин кьаншарда авай пад. # кӀвалин ~, дехмедин ~, складдин ~, цурин ~; ~ал акьахун, ~ал ацукьун, -алай эвичӀ
сущ.; -у, -а; -ар, -ари, -ара чахмах ядайла цӀай кьун патал эцигдай затӀ.
туьрк, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра емишар тегъидай, кьакьанвилихъ гьерекатдай дуьз тандин тар. # ~ акӀурун, ~атӀун; ~дин хилер, ~дин пун
прил. емишар тегъидай, кьакьанвилихъ гьерекатдай дуьз тан авай. Къавах тарциз акьахун регъят туш. Р
къавах существительнидин талукьвилин падеждин форма. Кил. КЪАВАХ.
прил. къавах тарцин материалдикай авунвай. # ~кӀарасар, ~ чӀул.
араб, шиир, прил. кубут. Фикир бургъа, кьил къавгъа, бед хиял... Е. Э. Нефсиниз.
гл., ни вуж-вуч; -да, -на; -из, -зава; -а, -ин, -рай, -мир; кьавламиш авун, къавламиш тавун, къавламиш тахвун, къавламиш хъийимир фикир гун
араб, прил. бегьерлу.
гл., ни вуч бегьерлу авун.
гл., вуч бегьерлу хьун.
сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра 1) гадани руш сад-садал эвленмиш хьайи, жезвай хзанарикай сад (буба, диде, вах, стха) масадаз мукьвавал къвлурдай га
сущ.; -или, -иле; -илер, -илери; къавум тир гьал, мукьва-кьиливал. - Вучда за адан акунрикай? Де лагь, Алиди чекмечи къавумвиле кьабулдайди яни? Н
сущ., гз. къ.; -ри, -ра 1) ягълавда ва я къажгьанда чрай пидин кӀусар. 2) куьч. хъсан тӀуьн. Гила за ваз къавурар ийизва
туьрк, сущ.; -ди, -да; -яр, -йри, -йра; ягълудал чранвай як. Куьчеда мангъалрал чразвай къавурмайрин ни кьуд патахъ чкӀанва
гл., ни вуч; -да, -на; -из, -зава; -ин, -а, -рай, -мир; къавурмиш авун, къавурмиш тавун, къавурмиш тахвун, къавурмиш хъийимир ягълавда ва я къажгьан