КЪАБ

туьрк, сущ.; -пуни, -пуна; -пар, -пари, -пара виче са вуч ятӀани туна хуьн патал къен авай затӀ. Вирт авай къаб гъвечӀид луз, Гъейридаз аквач лагьана... Е. Э. Вирт квахьайдиз. Фекьи мама МегьамедЭфендиди чай хъвана куьтягьна... къултухдай айнаяр авай къаб акъудна къвалав эцигна... А. Ф. Риза.... нек авай къаб дуьз чкадал эцигна... Б. Гь. Заз эвера. АцӀурзава ада бакар, ЧӀижре вичин рекьер хьиз. - Гъери вутӀда? Авач къапар! Ракъура лагь шегьердиз. Къ. Р. Самур, къе ви дереда. Бубади маузер къапарай акъудна ва, маузер акурла, зегьле фейи Агъади тӀалабна... С. Гь. КӀири Буба.

* кӀвачин къапар.

* къаб алай прил. ачух мана авачир, туьгьмет квай, айгьам квай. Гагь-гагь адай акъатдай. къаб алай гафари зуняпара тупӀар туна, кьил баштан авуниз мажбурдай... Т. А. Мехъер куьтягь тахьанмаз. Тамай патахъ, пис ва я тӀимил кӀарасар алай алерар хкай касдикай еке хъуьруьнар, къаб алай ихтилатар ийидай. С. Муслимов. ЦицӀигъ-наме.

*   къаб-къажах сущ. кӀвалин куьлуь-шуьлуь, кӀвализ герек шейэр. Синоним: къаб-къиж.

*   къаб-къиж [къаб-тӀур] сущ. кӀвалин майишатда герек куьлуь-шуьлуь затӀар. Ам къаб-къиж жедай шкафдин вилик акъвазнавай. Р. Гь. Лацу цавун кӀаник. Жегьил рабочийди сифте къачур мажибдикай амукьайдахъ кӀвачин къапар, герек тир къаб-тӀурни мес-яргъан къачун къетӀ авуна. 3. Э. Муькъвел гелер. Синоним: къаб-къажах.

* къаб-тӀур сущ. хуьрек недайла, герек тир затӀар. Жегьил рабочийди сифте къачур мажибдикай амукьайдахъ кӀвачин къапар ва герек тир къаб-тӀурни мес-яргъан къачун къетӀ авуна. 3. Э. Муькъвел гелер.

* къапарай акъатун рах., гл., вуж 1) сабур хуьз тахьана, гьарай-эвер авун. - Бес я, я стха! Ахмакь гафар гьикьван лугьуда вуна?! -Давуд къапарай акъатиз башламишзавай. А. Р. Кьве чин. - Залай алакьдай куьлуь-шуьлуь куьмекар за ваз гуда, амма кӀвалерикай рахамир. Зун жуван хизанарни галаз хуьруьз хкведа. Атлухан мад къапарай акъатна. 3. Гь. Бубадин кӀвал. 2) алай, авай фикирдилай элячӀун, эхиз таххьун. Гилан назанияр ваз чида хьи, апай, къари няналди кьена кӀани миллет я. свас лугьудай вакӀа заз ябни язавачир. Гзаф эхна за а вагьшидин амалар, эхирни са юкъуз къапарай акъатна. М. Б. Спелар.

* къапарай акъудун рах., гл., ни вуж сабур хуьз тежедай гьалдиз гъана, гьарай-эвер ийиз тун. [Шофер]. На зал паркутар элямир, зун вун яшлу хьуниз тамашдач. На зун лап къапарай акъудзава. Н. И. Гьакимрин папар. [Али]. Квахь зи вилерикай, квахь, вуна зун къапарай акъудзава. Вири хъел валай алуддайвал ийимар. Н. И. Гьакимрин папар.

КЪ
КЪАБАГЪ

Значение слова в других словарях