[ дэ ] сущ.; -ди, -да; -яр, -ри, -ра лезги чӀалан алфавитдин ирид лагьай гьарф.
мецин вилик патан ванлу фонема-сес. Агъадихъ ганвай гафарин сифте кьиле гьалтзава: дагъ, далу, дар, дакӀар
эхир 1) са бязи существитльнийрин актив падеждин форма арадиз гъида: 2) са бязи существительнийрин чкадин Ӏ падеждин формадин эхирда жеда: багъ + -д
суф. прилагательнийрихъ акал хьуналди вуж ва я вуч ятӀани авай гьал къалурдай гафар арадиз гъида: чими + да - чимида, мекьи + -да - мекьида
суф. глаголдин мурадвилин формадин дувулдихъ акал хьуналди къвезмай вахтунин формаяр арадиз гъида: фи ( з ) + да - фида, не ( з ) + да - неда
|| ТАБАГЪ араб, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра 1) кӀвалин майишатда ишлемишун патал махсус кьайдада гьазурнавай гьайвандин ли
сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра гьайванрихъ галукьдай азар. Дабакьдин лишанар: азар къатидаказ мекьи фул атуналди, бедендин температура 39-40 градусда
туьрк, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра 1) инсан къекъведайла, кӀвачин чилел илис жезвай кьулухъ галай пай
прил. мекьивилелай, гьавадин къайивилелай кӀеви хьанвай. Гатфари чукӀурна муркӀадин дав къелеяр.
сущ.; -ди, -да мекьивилелай са вуч ятӀани чӀагуниз элкъведай гьал. * дав-дав авун гл., куь дав-дав сесерин ван авун
араб, шиир, сущ.; -ди, -да; -яр, -йри, -йра инсандин чӀур хьанвай гьал ва я кар къайдадик кухтадай затӀ
араб вахт. * давам(ар) авун гл., ни вуч авун; ийизвай кар, кӀвалах акъвазар тавуна кьилиз ахкъудун
|| ДАВАМУН гл., ни вуч; -да, -на; -из, -зава; -а, -ин, -ара, -ай арай; давамар || давам тавун, давамар || давам тахвун, давамар || давам хъийимир а
прил. вахтуналди яргъалди тир. Залди давамлу капар яна. Р. Синонимар: яргъи, яргъал фейи. * давамлу алатай вахт сущ
кил. ДАВАМАРУН
прил.,; □; дава авачир, чара авачир. Давасуз хьайи дердиниз тӀабиб, дарман я, бахтавар. Е. Э. Бахтавар
араб, куьгь., сущ.; -ди, -да; -яр, -йри, -йра 1) алдатмишун патал темягь ракъурдай затӀ, темягь ракъурна алдатмишардай затӀ
урус, сущ.; -ди, -да; -яр, -йри, -йра 1) са затӀуни масадан винел патаз ийидай къуватдин таъсир. 2) бедендик квай ивидин гьерекат артух хьун ва я
фарс, сущ.: -ди, -да; -яр, -йри, -йра цуру некни дуьгуь санал ргана гьазурдай хуьрек. Гила давугъадик ргай якни кутазва
туьрк, сущ.; -ди, -да; -лар, -лари, -лара 1) чиливай лап кьакьандиз (1 км. тӀимил хьиз) хкаж хьанвай чка
сущ.; -ди, -да, -яр; -йри, -йра дагълух хуьре дидедиз хьайи, яшамиш жезвайди Дагъвидив вич рекьидалди Вичин намус гумаз жеда
прил. дагълух хуьре дидедиз хьайи, яшамиш жезвай. Михьи я ви эсилнесил, Дагъви халкьди кьуна ви гъил
дагъ существительнидин актив падеждин форма. Кил. ДАГЪ.
прил. дагълара жедай. # ~ набатат, ~ къванер, ~ рекьер. - Муминат, килиг садра, гьа чи дагъдин калер кьван ава, Аллагъ, ибур лап аламатдин вакӀар я
прил. дагъдиз хас. # ~ хуьрер; ~ рушар. Синоним: дагъдин
сущ.; -ди, -да; -яр, -йри, -йра дагълух хуьрера яшамиш жезвайди. «Дагълуйривай гатуз аранда акъвазиз жедач, абурун кьилер буранар хьиз дакӀвада»
прил. дагълара авай. ДаркӀушар чаз Кьасумхуьруьн райондин дагълух пата авайди яз чизвай. 3. Э. ЦӀийи ДаркӀушар
сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра чиле, дагъда дерин, къене хьанвай, яргъивал авай дегьне. -Чун физвай рекьел гзаф дерин дагьар ала, -лагьана чӀехи стх
фарс, сущ.; -уни, -уна; -ар, -ари, -ара 1) тӀям. # ~ гала, ~ галатна, дадуниз килигун, туькьул ~, хъсан ~
даданах хьун вердиш хьун. Къуншидин кал чи салаз къвез даданах хьанва. Р.
сущ., рах., □; -а, -а 1) жувалай чӀехидахъ галаз рахадайла обращение яз ишлемишдай гаф. 2) ( чӀехи гьарфунилай - Д ) эркекдин хас тӀвар: Дадаш
прил. тӀямлу. ШуькӀуьз рахаз, ширин, дадлу булахар... X. Т. Гатуз дагъ.... а дадлу емишралди чпин стол безетмишдай мумкинвал гайидаз гьикьван чухсаг
сущ. -или, -иле; -илер, -илери, -илера дадлу тир гьал... Синоним: тӀямлувал. Антонимар: дадсузвал, тӀямсузвал
нар. дадлувал кваз. Синоним: тӀямлудаказ.
нар. дадлу яз. Вил гала, вил гала яран суварик, Чидач вуч кутадай дидеди гъварик, ХупӀ дадлуз чрадай яран шуьреяр
* дадмиш авун гл. 1) са тӀимил кьванди тӀуьн.. Са кӀус за авуна дадмиш, - Яд тахьвайтӀа, жеда бамиш
гл.; -да, -на; -из, -зава; -а, -ин, -рай, -мир; дадмиш тавун, дадмиш тахвун, дадмиш хъийимир 1) са тӀимил кьванди тӀуьн, ишлемишун
прил. дад авачир. * дадсуз авун гл., ни вуч дад авачир гьалдиз гъун. * дадсуз хьун гл., вуч дад авачир гьалдиз атун
межд. минет я, тӀалабда' манадин гаф. Аман, минет Шикаятмир куьне залай, Ша аман, квѐз дад, кьарияр
|| ДАИМА □ || ДАИМАН □, араб, нар. 1) вахтунин ара датӀана.. Дагълар даим арандинни дагъдин рекьера жезвай
араб, т-б, прил. 1) талукь. Къуръан къамал кьуна даир гьар са касди ийиз фикир... X. Къ. Я Эренлер. 2) ( чӀехи гьарфунилай Д ) - эркекдин хас тӀвар:
туьрк, сущ., рах.; -ди, -да; яр, -йри, -йра 1) дидедин стха, халу; 2) жувалай чӀехидахъ галаз рахадайла, ишлемишдай гаф
суф. прилагательнийрик акал хьуналди наречияр арадиз гъидай суффикс: хъсан + -даказ - хъсандаказ, пис + -даказ - писдаказ
кил. ТАКЬАЙ.
сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра 1) пенжер. Рагьметлу чи дах амайла, чи кӀвалерин вири дакӀарар абурун куьнуьйрай ацӀанвай
ДАКӀВАЗ дакӀун глаголдин формаяр. Кил. ДАКӀУН.
рах., сущ.; -а, -а; -ар, -ри, -ра як гзаф алай, куьк беден авай инсан.
дакӀун глаголдин эмирдин форма. Кил. ДАКӀУН.
сущ.; -и, -а; -ар, -ри, -ра сагъсузвиликди элкъвей кӀалубда аваз хкаж хьанвай чка. Зи рушаз кьве сеферда кьилин мефтӀедал алай дакӀун операция авун
гл 1) са шей яцӀу хьун. 2) сагъсузвиликди элкъвей кӀалубд аваз хкаж хьун. Гагь элекьиз, гагь дакӀвадай Гзаф пис мурдал я кпул