TÖVBƏLƏTMƏ

сущ.
1. сущ. от глаг. tövbələtmək
2. в сочет. tövbələtmə vermək (tövbələtmə dərsi vermək) kimə наказать так, чтобы запомнил на всю жизнь
TÖVBƏKAR
TÖVBƏLƏTMƏK

Digər lüğətlərdə