TÜKƏNMƏK

f. Qurtarmaq, bitmək, tamamilə işləyib qurtarmaq, daha qalmamaq.
…Kənddən çıxdıqlarının onuncu günü Səriyyə xala yemək ehtiyatının tükənməyə başladığını hiss etdi. M.İbrahimov.
Yusifgilin kənardan çəkib gətirdikləri ələf də tükənirdi. B.Bayramov.

// Sona çatmaq, bitmək, qurtarmaq.
Ömrün tükənib oldu nəhayət şəbi-vəslin. S.Ə.Şirvani.

Синонимы

  • TÜKƏNMƏK qurtarmaq — bitmək
  • TÜKƏNMƏK qurumaq — çəkilmək — azalmaq
TÜKƏNMƏ
TÜKƏNMƏZ

Значение слова в других словарях