TƏBDİL
\[ər.\] сущ. куьгьн. табдил (1. дегиш хьунухь; дегишун; təbdil etmək табдил авун, дегишун; təbdil olmaq табдил хьун, дегиш хьун, эвез хьун; 2. хуьс. маса эсердин тема къачуна цӀийи формада кӀвалахнавай литературадин эсер).
ə. 1) başqa şəklə salma; dəyişdirmə; 2) bir dildən başqa dilə çevirmə; tərcümə; 3) paltarını dəyişmə
Полностью »сущ. устар. 1. изменение, перемена; təbdil etmək менять, изменять; təbdil olmaq меняться, изменяться 2
Полностью »is. [ər.] köhn. 1. Dəyişmə, dəyişdirmə. □ Təbdil etmək – dəyişmək. Havanın hər bir zərrəsi həmişə hərəkət edib yerini təbdil edər
Полностью »