TƏBİR
\[ər.\] сущ. 1. гаф, келима; 2. мана гун, мана хкудун; təbir etmək кил. 2-манада; 3. təbirincə, təbiri ilə, təbirinə görə ...лагьайвал, ...луьгьуниз (гафуниз) килигай, ...гафуналди, ...лугьуналди.
TƏ’BİR ə. 1) ifadə etmə; anlatma; 2) bir məna ifadə edən söz, cümlə, tərkib və s.; 3) termin, istilah; 4) yuxuyozma
Полностью »сущ. устар. 1. слово, выражение 2. толкование, истолкование, растолкование; təbir etmək толковать, истолковывать, истолковать; təbiri ilə (təbirinə gö
Полностью »is. [ər.] 1. Söz, kəlmə, ifadə. 2. Yozma. □ Təbir etmək – yozmaq, məna çıxarmaq, məna vermək. Məhsəti xanımın hökumət əleyhinə olmasında şeir və sənət
Полностью »