TƏHKİMÇİLİK

истор.
I
сущ. крепостничество (в России с XI в. до 1861 г.: общественный строй, основанный на крепостной зависимости крестьян от помещика)
II
прил.
1. крепостнический (относящийся к крепостничеству)
2. крепостной. Təhkimçilik quruluşu крепостной строй, təhkimçilik asılılığı крепостная зависимость, təhkimçilik münəsibətləri крепостные отношения; təhkimçilik hüququ крепостное право (право помещика распоряжаться личностью, трудом, имуществом принадлежащих ему крестьян)
TƏHKİMÇİ
TƏHKİMLİ
OBASTAN VİKİ
Təhkimçilik hüququ
Təhkimçilik hüququ — feodal dövlətində kəndlinin feodaldan tam asılılığını şərtləndirən hüquq normalarının məcmusu, müəyyən bir feodalın inzibati və məhkəmə hakimiyyətinin irsi tabeçiliyi, kəndliləri torpaq sahələri tutmaq və daşınmaz əmlak əldə etmək hüququndan məhrum etmək, bəzən - feodalın kəndliləri torpaqsız ələ keçirmə fürsəti.

Digər lüğətlərdə