TƏNZİF

is. [ ər. ] Əsasən sarğı materialı kimi işlədilən seyrək toxunmuş nazik pambıq parça; cuna.
[Gülyaz] tələsik çəkməsini çıxarıb tənziflə ayağının yarasını sarıdı. Q.İlkin.
[Səməndər:] Yaralanan yerə yod vurub, tənziflə bağlamaq lazımdır. B.Bayramov.

Синонимы

  • TƏNZİF tənzif bax cuna
TƏNUMƏND
TƏNZİM

Значение слова в других словарях