TƏĞYİR
\[ər.\] сущ. дегишвал, дегиш хьун, масакӀа хьун; дегишун, дегишрун; təğyir etmək (tapmaq, vermək) дегиш хьун.
ərəb. təğəyyür Dəyişmə, başqalaşma, pozulma, alt-üst olma. Məcnunam, ay ata, eyləmə tədbir, Tədbirin bugünə eyləməz təsir, Leyli xəyalımı eyləyib təğy
Полностью »сущ. устар. изменение, перемена; təğyir etmək (tapmaq, vermək) измениться, перемениться. Kimin surəti təğyir etmədi лицо чьё не изменилось
Полностью »is. [ər.] Dəyişmə, dəyişiklik, dəyişdirmə, başqalaşma. Balalar müəllimdə zühur edən təğyiri düşündülər və hamısının üzündə məyusluq əsəri göründü
Полностью »