TƏŞƏBBÜSÇÜ

сущ. са кар авалун (авун) ният авай, гьадал алахънавай кас; сифте кьил кутур (кутадай) кас, сифте рикӀел гъайи (гъидай) кас, инициатор.
TƏŞƏBBÜS
TƏŞƏBBÜSÇÜLÜK

Значение слова в других словарях