is. Olmamış, ya olmayan bir şeyi özündən uyduran, özündən quraşdıran adam; yalançı, qondarmaçı, iftiraçı, böhtançı. Uydurmaçının biridir. Mən belə uydurmaçıya rast gəlməmişəm.
сущ. авачир (тахьай) са затӀ вичелай туькӀуьрдай кас; тапрукь, тапархъан, буьгьтенчи.
Полностью »сущ. выдумщик, выдумщица: 1. тот, кто выдумывает что-л. 2. фантазёр, сочинитель
Полностью »