// Məc. mənada.
[Rüstəm bəyin] çoxdan bəri uyumuş milli hissi qələyana gəldi.
Duyduğu ətir iyi damarlarında uyumuş sevgi hisslərini oyandırırdı.
// məc. Qəflətdə olmaq, yuxuda olmaq, dünyadan xəbərsiz olmaq.
прил. 1. спящий: 1) погрузившийся в сон 2) перен. находящийся в состоянии полного покоя. Uyumuş küçə спящая улица 2
Полностью »прил. 1. ксанвай, ахварал алай, ахвара авай; uyumuş uşaq ксанвай аял; 2. пер. кьатканвай.
Полностью »