UZUNQUNC

sif. Quncları uzun, uzun qunclu; uzunboğaz.
[Səmədin] uzunqunc çəkmələri, qara göndən tikilmiş əlbisəsi və qoltuğundakı portfel hamının diqqətini cəlb edirdi. B.Talıblı.
Uzunqunc çəkməsinin ta üzünə kimi enən nimdaş paltosunda Qara kişi əslində olduğundan daha da boylu və enli görünürdü. Ə.Əbülhəsən.

UZUNQULAQ
UZUNQUYRUQ

Значение слова в других словарях