VALİLİK
сущ. 1. валивал, валидин везифа; 2. валидин гъилик квай, валиди идара ийизвай чкаяр.
сущ. устар. 1. губернаторство, наместничество 2. земли, принадлежавшие губернаторству, владения губернатора
Полностью »is. 1. Vali vəzifəsi. Sultan Əhməd Cəlayir Bağdada gəlib, Əmir Teymurun nəvəsi Əbubəkir Mirzəni valilikdən çıxartdı
Полностью »