VÜQU
\[ər.\] куьгьн. вакъиа; вакъиа хьун.
VÜQU’ ə. 1) hadisə, vaqiə; 2) əmələ gəlmə, baş vermə; 3) düşmə. Vüqui-hal hadisənin, işin gedişi
Полностью »[ər.] köhn. Vaqe olma, baş vermə. Hadisati-mütənəvviənin vüquundan sonra, Məhəmməd şah Səfəvi səltənəti öz oğlu Şah Abbasi-Əvvələ təslim etdi
Полностью »