VƏHM
[ər.] сущ. асул-бине авачир фикир; хиял; // гьакӀан кичӀевал, кичӀ, шак; vəhm etmək кичӀе хьун, игьтият авун.
is. [ər.] Əsli-əsası olmayan fikir; xəyal. // Yersiz qorxu, vahimə, şübhə. Gözü qəmzən gəlib can qəsdinə, amma budur vəhmim; Düşə nahəq yerə qanlar ik
Полностью »сущ. 1. необоснованный страх, боязнь, напрасное опасение 2. сомнение, мрачные мысли 3. подозрение; vəhm etmək бояться, остерегаться, vəhmə düşmək подо
Полностью »VƏHM(Ə) ə. 1) qorxu, vahimə, təhlükə; 2) şübhə, tərəddüd; 3) əsassız fikir, batil fikir
Полностью »\ – insanın bir inancı və yaxud öz xəyalında qurduğu bir fikri, həqiqətə uyub-uymadığına əhəmiyyət vermədən israrla müdafiə etmək, yaxud var olmayan
Полностью »