Hattlar (Anadolu)

Vikipediya, azad ensiklopediya
Naviqasiyaya keç Axtarışa keç
Çap versiyası artıq dəstəklənmir və render xətaları ola bilər. Zəhmət olmasa brauzerinizi yeniləyin və əvəzinə standart brauzer çap funksiyasından istifadə edin.

Hattlar — e.ə. 2,500–2,000/1,700-cü illərdə Anadolunun mərkəzi və cənub-şərq hissəsində yerləşən Hatti ölkəsində (indiki Türkiyə) erkən və orta tunc dövründə məskunlaşan xalq. Ölkənin və xalqın adı sonradan onları fəth edən, Hind-Avropa dil ailəsinə mənsub olan hetlərə miras qalmışdır.[1][2][3]

Məskunlaşma

Hattlar bir neçə şəhər dövlətində yaşayırdılar. Həmçinin, yaşadıqlara şəhərlərə bunlar aiddir:

  • Arinna — əsas müqəddəs şəhər, Günəş ilahəsi Vurusemunun şəhəri.
  • Purusxanda — eramızdan əvvəl 2400-cü il və sonrasında baş tutmuş hadisələr haqqında mənbələrdə qeyd edilmişdir.
  • Alaca Höyükdə əvvəlki qazıntı təbəqəsində tapılmış, adı bilinməyən şəhər;
  • Nerik — İldırım tanrısına sitayiş edildiyi şəhər.

Mənbə

İstinadlar

  1. Akurgal, 2001. səh. 4-6
  2. Bryce, 2005. səh. 12-15
  3. Bryce, 2009. səh. 297-298, 314

Ədəbiyyat

  • Akurgal, Ekrem. The Hattian and Hittite Civilizations. Ankara: Ministry of Culture. 2001.
  • Bryce, Trevor R. The Kingdom of the Hittites (2nd revised). New York: Oxford University Press. 2005 [1998].
  • Bryce, Trevor R. The Routledge Handbook of the Peoples and Places of Ancient Western Asia: The Near East from the Early Bronze Age to the fall of the Persian Empire. London-New York: Routledge. 2009.

Əlavə ədəbiyyat

  • Дунаевская И. М. О структурном сходстве хаттского языка с языками северо-западного Кавказа. — Сборник в честь академика Н. А. Орбели. — М.-Л., 1960.
  • Дунаевская И. М. Принципы структуры хаттского (протохеттского) глагола. — Переднеазиатский сборник. М., 1961.
  • Дунаевская И. М. Протохеттский именной суффикс косвенного дополнения. — ВДИ, 1964, № 1.
  • Меликишвили Г. А. К истории древней Грузии. Тбилиси, 1959.
  • Dunajewskaja I.M. Bemerkungen zu einer neuen Darstellung altkleinasiatischen Sprachen. 2. Zum Hattischen. — OLZ. 68, 1973, 1/2.
  • Forrer E. Die Inschriften und Sprachen des Hatti-Reiches. — ZDMG. 1922, 1/2.
  • Kammenhuber A. Hattisch. — HOr. 1. Abt., Bd 2, 1-2. Abschn., Lief. 2 (с библиографией).
  • Laroche E. Etudes «protohittites». — JCL. 1, 1947; RA, 51, 1947.
  • Schuster H.S. Die hattisch-hethitischen Bilinguen. I. Einleitung. Texte und Kommentar. T. 1. Leiden, 1974.

Xarici keçidlər