Leo (erm. Լեո, əsl adı Arakel Qriqoryeviç Babaxanyan; 26 aprel (8 may) 1860, Şuşa – 14 noyabr 1932, İrəvan, Ermənistan SSR, SSRİ) — erməni tarixçisi və yazıçısı. O, İrəvan Universitetinin professoru olmuşdur.
Arakel Babaxanyan | |
---|---|
erm. Առաքել Գրիգորի Բաբախանյան | |
Doğum tarixi | 26 aprel (8 may) 1860 |
Doğum yeri | |
Vəfat tarixi | 14 noyabr 1932 (72 yaşında) |
Vəfat yeri | |
Elm sahəsi | tarix |
Elmi adı | |
İş yeri | |
Təhsili |
|
Vikianbarda əlaqəli mediafayllar |
Arakel Babaxanyan Rusiya imperiyasında, Şuşa şəhərində anadan olmuşdur. O, məktəbi bitirmiş, özünütəhsillə məşğul olmuşdur.[1] Şuşada və Bakıda "Aror" erməni mətbəəsində, Qazaryan qardaşları mətbəəsində notarius işçisi, teleqraf və menecer kimi işləmişdir. 1895–1906-cı illərdə "Mşak" qəzetinin əməkdaşı, redaktoru olmuşdur. 1906–1907-ci illərdə Gevorq seminariyasında dərs demişdir. 1924-cü ildən ömrünün sonuna kimi İrəvan Universitetində dərs demişdir.[2]
O, XX əsrin əvvəllərində Ermənistan tarixinin və mədəniyyətinin əsas problemlərinə dair çoxlu tədqiqatlar dərc etdirmişdir. Onun erməni mətbuatının tarixinə, Rusiyadakı erməni kilsəsinin rəhbəri İosif Arqutinskinin, XIX əsrin ictimai xadimləri, publisistləri və tənqidçiləri Stepan Nəzəryan və Qriqor Artsruninin həyat və fəaliyyətinə həsr olunmuş erməni dilində monoqrafiyaları var.
Ömrünün son illərində Ermənistanın çoxcildlik tarixi üzərində işləmişdir.[3]