Argentina dövlət başçılarının siyahısı

Argentinanın bir çox fərqli tipdə dövlət başçıları, eləcə də bir çox fərqli hökumət tipləri olub. Kolumbaqədərki dövrdə, bu gün Argentinanı təşkil edən ərazilərin əksəriyyəti, Şimal-Qərb və Kuyo bölgələrinin ink sakinləri istisna olmaqla, heç bir mərkəzləşdirilmiş hökumət olmadan Amerika xalqları tərəfindən məskunlaşmışdı. Amerikada ispan müstəmləkəçiliyi zamanı İspaniya kralı Yeni dünyada fəth edilmiş ərazilər üzərində ali hakimiyyət səlahiyyətini özündə saxlayır, yerli idarəetmə üçün vitse-krallar təyin edirdi. Sonradan Argentinaya çevriləcək ərazilər əvvəlcə Peru vitse-krallığının, sonra isə Rio-de-la-Plata vitse-krallığının bir hissəsi idi. May inqilabı Argentina İstiqlal müharibəsini başlatmaqla vitse-kral Baltazar İdalqo de Sisnerosu ilk milli hökumətlə əvəz etdi. Bu, əyalət deputatlarının birləşməsi ilə sonradan Xunta Qrandeyə çevriləcək və əvvəlcə bir neçə üzvdən ibarət olan Primyera Xunta idi. Xuntaların böyüklüyü onların üzvləri arasında daxili siyasi mübahisələrə səbəb olurdu və buna görə də onları üç üzvdən ibarət Birinci və İkinci Triumvirat əvəz etdi. XIII ilin Məclisi Rio-de-la-Plata Birləşmiş Əyalətlərinin ali direktoru adlanan və dövlət başçısının atributlarına bənzər yeni icra hakimiyyəti orqanı yaratdı. İkinci məclis, Tukuman Konqresi 1816-cı ildə müstəqillik elan etdi və 1819-cu il Argentina Konstitusiyasını qəbul etdi. Lakin bu konstitusiya mərkəzi hökumətlə Federal Liqa əyalətləri arasında silahlı münaqişələr zamanı ləğv edildi. Bu, Argentinada hər hansı bir dövlət başçısının olmadığı və "XX ilin anarxiyası" kimi tanınan dövrü başlatdı.

Prezident
Prezident ştandartı
Prezident ştandartı

Vəzifədədir
Xavyer Miley

10 dekabr 2023
Başçılıq edir Argentina
Rəsmi iqamətgahı Kasa Rosada (Prezident administrasiyası)
Kinta de Olivos (rəsmi iqamətgah)
Çapadmalal iqamətgahı (yay evi)
Səlahiyyət müddəti Dörd il. Bir dəfə təkrar seçilmə imkanı.
Maaşı 1 281 328 Argentina pesosu[1] (dekabr, 2022)
Rəsmi saytı Prezident administrasiyası
Vikianbarın loqosu Vikianbarda əlaqəli mediafayllar

1826-cı ildə mərkəzi hökuməti təşkil etmək üçün yeni cəhd oldu. Yeni konqres yeni konstitusiya yazdı və bu prosesdə Bernardino Rivadavianı prezident seçdi.[2] Rivadavia Argentinanın ilk prezidenti olub. Lakin qısa müddət sonra o istefa verdi və 1826-cı il Konstitusiyası ləğv edildi. Argentina əyalətləri daha sonra mərkəzi dövlət başçısı olmayan bir konfederasiya kimi təşkilatlandılar. Bu təşkilati formada Buenos-Ayres əyalətinin qubernatorları öz üzərlərinə bütün əyalətlərin adından xarici borcların ödənilməsi və xarici əlaqələri idarə etmək kimi bəzi vəzifələr götürdülər.[3] Bu qubernatorlar, Xuan Lavalle istisna olmaqla, Buenos-Ayres qanunverici orqanı tərəfindən təyin edildi. Xuan Manuel-de-Rosas 1852-ci ildə Kaseros döyüşündə Xusto Xose-de-Urkisa onu məğlub edənə qədər ardıcıl on yeddi il qubernator vəzifəsini saxladı. Urkisa daha sonra yeni Konstitusiya məclisini çağırdı və düzəlişlər yolu ilə Argentinanın hazırkı konstitusiyası olan 1853-cü il Konstitusiyasını elan etdi. 1854-cü ildə Urkisa həm hökumət, həm də dövlət başçısı kimi fəaliyyət göstərən müasir Argentinanın ilk prezidenti oldu.[4] Bununla belə, Buenos-Ayres əyaləti konstitusiyanı rədd etdi və 1859-cu il Sepeda döyüşünün nəticələrinə qədər müstəqil dövlət olsa da, daxili münaqişə bundan sonra da davam etdi. Yalnız 1861-ci ildə Pavon döyüşündən sonra keçmiş bonaerense lideri Bartolome Mitre vahid Argentina Respublikasının ilk prezidenti oldu.[5]

Konstitusiyalı prezidentlərin ardıcıllığı 1930-cu ilə qədər, Xose Feliks Uriburu mülki-hərbi dövlət çevrilişi ilə hakimiyyəti ələ keçirənə qədər fasiləsiz davam etdi. Uzun onilliklər ərzində qanuni prezidentlər və qeyri-qanuni vasitələrlə hökuməti ələ keçirən digərləri arasında növbəlilik var idi. Bu vasitələrə dövlət çevrilişləri, eyni zamanda əsas siyasi partiyaların qadağan edilməsi[6] və seçki saxtakarlığı daxildir.[6][7] Sonuncu dövlət çevrilişi 1976-cı ildə baş verdi və 1983-cü ildə başa çatan Milli Yenidən Təşkil Prosesi ilə nəticələndi. Öz səlahiyyətlərini Konstitusiya mandatı xaricində həyata keçirən hər hansı de-fakto rəhbərin prezident və ya dövlət başçısı kimi retrospektiv tanınması Argentina siyasətində mübahisəli və aktual məsələdir.[8][9][10] Bununla belə, onların hakimiyyətdə olarkən qəbul etdikləri qərarlar de-fakto hökumət doktrinasına uyğun olaraq etibarlı hesab edilmişdir.[11] Bu doktrina 1994-cü il konstitusiya düzəlişi ilə rədd edildi və potensial gələcək çevrilişlər üçün tətbiq olunmayacaqdı. Hazırkı dövlət başçısı 10 dekabr 2023-cü ildə vəzifəyə başlayan prezident Xavyer Mileydir.

Partiya mənsubiyyəti

[redaktə | mənbəni redaktə et]
Abbreviatura Partiya adı (azərbaycanca) Partiya adı (ispanca) İllər
Unitar Unitar Partiya Partido Unitario 1826–1827, 1828–1829
Federal Federalist Partiya Partido Federal 1827–1828, 1829–1861
Liberal Liberal Partiya Partido Liberal 1862–1868
Müstəqil siyasətçi Politico independiente 1868–1874
MMP Milli Muxtariyyət Partiyası Partido Autonomista Nacional 1874–1916
RVB Radikal Vətəndaş Birliyi Union Civica Radical 1916–1930, 1958–1966, 1983–1989, 1999–2003
Hərbi Argentina silahlı qüvvələri Fuerzas Armadas de la Republica Argentina 1930–1932, 1943–1946, 1955–1958, 1966–1973, 1976–1983
Konkordansiya Konkordansiya Concordancia 1932–1943
ƏP Ədalət Partiyası Partido Xusticialista 1946–1955, 1973–1976, 1989–1999, 2003–2015, 2019–2023
RT Respublika təklifi Propuesta Republicana 2015–2019
LP Libertarian Partiyası Partido Libertario 2023–hazırkı

Rio-de-la-Plata Birləşmiş Əyalətləri (1810–1831)

[redaktə | mənbəni redaktə et]

Xunta sədrləri (1810–1811)

[redaktə | mənbəni redaktə et]
Portret Adı
(Doğum–Vəfat)
Hakimiyyət dövrü Qeydlər
İstinadlar
Başlanğıc Son Səlahiyyət müddəti
Kornelio Saavedra
(1759–1829)
25 may 1810 18 dekabr 1810 Argentina İstiqlal müharibəsi başlayarkən Birinci Xuntanın prezidenti. O, milli hökumətin ilk prezidenti kimi qəbul edilir.[12] 217 gün [13]
18 dekabr 1810 26 avqust 1811 Xunta Qrandenin sədri. Şimal ordusunda xidmət etmək üçün vəzifəsindən getdi. 140 gün
Dominqo Mateu
(1765–1831)
26 avqust 1811 23 sentyabr 1811 Saavedranın getməsindən sonra ləğv olunana qədər Xunta Qrandenin sədri. 13 gün [14]
Birinci Triumvirat
23 sentyabr 1811 – 8 oktyabr 1812
23 sentyabr 1811 – 23 mart 1812 23 mart 1812 – 8 oktyabr 1812

Felisiano Çiklana
(1761–1826)

Manuel de Sarratea
(1774–1849)

Xuan Xose Paso
(1758–1833)

Xuan Martin de Pueyrredon
(1776–1850)
İkinci Triumvirat
8 oktyabr 1812 – 31 yanvar 1814
8 oktyabr 1812 – 20 fevral 1813 20 fevral 1813 – 19 avqust 1813 19 avqust 1813 – 5 noyabr 1813 5 noyabr 1813 – 31 yanvar 1814

Nikolas Rodriges Penya
(1775–1853)

Antonio Alvares Xonte
(1784–1820)

Gervasio Antonio de Posadas
(1757–1833)

Xuan Xose Paso
(1758–1833)

Xose Xulian Peres
(1770–1840)

Xuan Larrea
(1782–1847)

Ali Direktorlar (1814–1820)

[redaktə | mənbəni redaktə et]
Portret Adı
(Doğum–Vəfat)
Hakimiyyət dövrü Qeydlər İstinadlar
Başlanğıc Son Səlahiyyət müddəti
Gervasio Antonio de Posadas
(1757–1833)
31 yanvar 1814 9 yanvar 1815 343 gün XIII il məclisi tərəfindən seçilib. [15]
Karlos Mariya de Alvear
(1789–1852)
9 yanvar 1815 18 aprel 1815 99 gün Qiyam nəticəsində istefaya göndərildi. [16]


Xose de San Martin
(1778–1850)

Matias de İriqoyen
(1781–1839)

Manuel de Sarratea
(1774–1849)
18 aprel 1815 20 aprel 1815 2 gün Üçüncü Triumvirat. Yeni ali direktor təyin olunanadək müvəqqəti hökumət.
Xose Rondo
(1773–1844)
20 aprel 1815 21 aprel 1815 1 gün Alvearın yerinə təyin olundu, lakin Şimal ordusuna rəhbərlik etdiyi üçün vəzifəni tuta bilmədi. [17]
İqnasio Alvares Tomas
(1787–1857)
21 aprel 1815 16 aprel 1816 361 gün Rondonun səlahiyyətlərini icra edən. Müstəqillik elan etməli olan Tukuman konqresini çağırdı. [18]
Antonio Qonzales de Balkarse
(1774–1819)
16 aprel 1816 9 iyul 1816 84 gün Müvəqqəti. [19]
Xuan Martin de Pueyrredon
(1776–1850)
9 iyul 1816 9 iyun 1819 2 il 335 gün Argentina istiqlal bəyannaməsindən sonrakı ilk Argentina dövlət başçısı. [20]
Xose Rondo
(1773–1844)
9 iyun 1819 1 fevral 1820 237 gün Sepeda döyüşündə 1819 mərkəzçi Konstitusiyasına qarşı çıxan federalist qüvvələr tərəfindən qəti məğlubiyyətə uğradıldı. [21]
Xuan Pedro Agirre
(1781–1837)
1 fevral 1820 11 fevral 1820 10 gün Müvəqqəti. Milli Konqresi ləğv etdi və Buenos-Ayres kabildosunu əvvəlki Buenos-Ayres mer-qubernatoru vəzifəsinin əvəzinə Buenos-Ayres qubernatorunu seçməyə sövq etdi.

Buenos-Ayres əyalətinin beynəlxalq əlaqələri idarə edən qubernatorları (1820–1826)

[redaktə | mənbəni redaktə et]

1820–1826-cı illər arasında Birləşmiş Əyalətlər pakt və müqavilələrlə birləşdirilmiş muxtar əyalətlərin sərbəst ittifaqı kimi fəaliyyət göstərirdi (bax: Pilar müqaviləsi, Beneqas müqaviləsi, Dördtərəfli müqavilə), lakin 1825-ci il Konstitusiya Konqresinə qədər heç bir faktiki mərkəzi hökumət yox idi.

Portret Adı
(Doğum–Vəfat)
Hakimiyyət dövrü Qeydlər
İstinadlar
Başlanğıc Son
Matias de İriqoyen
(1781–1839)
11 fevral 1820 18 fevral 1820 O, 1820-ci il fevralın 9-dan 11-dək mer-qubernator olmuş və Manuel de Sarratea təyin olunana qədər müvəqqəti olaraq qubernator vəzifəsinə yüksəlmişdir.
Manuel de Sarratea
(1774–1849)
18 fevral 1820 6 mart 1820 Ölkədə mövcud olan siyasi böhran onun hökumətinə həm Buenos-Ayresdən, həm də digər əyalətlərdən dəstək verilməməsinə səbəb oldu. Beləliklə, qısa müddət sonra istefa verdi.
Xuan Ramon Balkarse
(1773–1836)
6 mart 1820 11 mart 1820 Müvəqqəti. İstefa verib.
Manuel de Sarratea
(1774–1849)
11 mart 1820 2 may 1820 Balkarsenin qısa hökuməti başa çatdıqdan sonra vəzifəsinə qayıtdı. Vəziyyət yaxşılaşmadı və ikinci dəfə istefa verdi.
İldefonso Ramos Mesia
(1769–1854)
2 may 1820 20 iyun 1820
İldefonso Ramos MesiaMigel Estanislao Soler 20 iyun 1820 23 iyun 1820 Onlar eyni vaxtda hakimiyyəti ələ keçirdilər.
Migel Estanislao Soler
(1783–1849)
23 iyun 1820 29 iyun 1820 O, silahlı üsyandan sonra de-fakto vəzifəyə keçdi, lakin onun hökuməti bir neçə gün davam etdi, Nümayəndələr Şurası Manuel Dorreqonu təyin etdi.
Manuel Dorreqo
(1787–1828)
29 iyun 1820 20 sentyabr 1820 Müvəqqəti.
Martin Rodriges
(1771–1845)
20 sentyabr 1820 2 aprel 1824 Beneqas müqaviləsini və Dördtərəfli müqaviləni imzalayıb.
Xuan Qreqorio de las Heras
(1780–1866)
2 aprel 1824 7 fevral 1826 O, bir neçə qanunun qəbulu məqsədilə unitar respublika yaradılmasını elan edən Təsis Konqresini çağırdı və həmin respublikaya görə istefa verdi.

İlk prezident hökuməti (1826–1827)

[redaktə | mənbəni redaktə et]
Portret Adı
(Doğum–Vəfat)
Hakimiyyət dövrü Seçkilər Siyasi
partiya
Qeydlər
İstinadlar
Başlanğıc Son
Bernardino Rivadavia
(1780–1845)
8 fevral 1826 27 iyun 1827 1826 Unitar 1826-cı il konstitusiyasının elan edilməsindən əvvəl 1826-cı il Təsis Məclisi tərəfindən seçildi.[2] Sisplatin müharibəsini apardı. Konstitusiyanın əyalətlər tərəfindən rədd edilməsi və müharibənin nəticəsi xalqın narazılığına səbəb olduğu üçün istefa verdi. [2]:23–32
Visente Lopes i Planes
(1785–1856)
7 iyul 1827 18 avqust 1827 1826-cı il Müəssislər Məclisi tərəfindən müvəqqəti prezident seçildi. Onun mandatı Məclisin bağlanması və Buenos-Ayresin yeni qubernatoru üçün seçkilərin çağırılması ilə məhdudlaşdı. [2]

Buenos-Ayres əyalətinin beynəlxalq əlaqələri idarə edən qubernatorları (1827–1831)

[redaktə | mənbəni redaktə et]
Portret Adı
(Doğum–Vəfat)
Hakimiyyət dövrü Siyasi
partiya
Qeydlər
İstinadlar
Başlanğıc Son
Manuel Dorreqo
(1787–1828)
18 avqust 1827 1 dekabr 1828 Federal Sisplatin müharibəsini bitirdi. Xuan Lavalle tərəfindən devrilmiş və edam edilmişdir. [22]
Xuan Lavalle
(1797–1841)
1 dekabr 1828 26 iyun 1829 Unitar Dövlət çevrilişi. Döyüşdə məğlub oldu, mühasirədə olarkən istefa verdi. [23]
Xuan Xose Viamonte
(1774–1843)
26 iyun 1829 6 dekabr 1829 Federal Müvəqqəti. [24]
Xuan Manuel de Rosas
(1793–1877)
6 dekabr 1829 4 yanvar 1831 Birinci hakimiyyət dövrü. Federal Paktı çağırdı və Unitar Liqaya qarşı müharibə etdi. [25]

Beynəlxalq əlaqələri idarə edən qubernatorlar (1831–1852)

[redaktə | mənbəni redaktə et]
Portret Adı
(Doğum–Vəfat)
Hakimiyyət dövrü Siyasi
partiya
Qeydlər İstinadlar
Başlanğıc Son
Xuan Manuel de Rosas
(1793–1877)
4 yanvar 1831 5 dekabr 1832 Federal Buenos-Ayres əyalətinin qubernatoru. Birinci hakimiyyət dövrü. Federal Paktı çağırdı və Unitar Liqaya qarşı müharibə etdi. İstefa verdi. [25]
Xuan Ramon Balkarse
(1773–1836)
5 dekabr 1832 4 noyabr 1833 Buenos-Ayres əyalətinin qubernatoru. Bərpaçıların İnqilabı ilə devrildi. [26]
Xuan Xose Viamonte
(1774–1843)
4 noyabr 1833 27 iyun 1834 Buenos-Ayres əyalətinin qubernatoru. Müvəqqəti. [27]
Manuel Visente Maza
(1779–1839)
27 iyun 1834 7 mart 1835 Buenos-Ayres əyalətinin qubernatoru. Müvəqqəti. [28]
Xuan Manuel de Rosas
(1793–1877)
7 mart 1835 3 fevral 1852 "Ümumi gücün cəmi" ilə Buenos-Ayres əyalətinin qubernatoru. Adətən çevriliş kimi qəbul edilir. İkinci hakimiyyət dövrü. ArgentinaUruqvay Vətəndaş müharibəsi, Konfederasiya Müharibəsini və Rio-de-la-Platanın Fransa və İngiltərə-Fransa tərəfindən blokadası dövründə rəhbərlik etdi. 1851-ci ildə "Argentina Konfederasiyasının Ali Başçısı" təyin edildi. Kaseros döyüşündə Xusto Xose de Urkisa tərəfindən məğlub edildi. İstefa verdi. [29]
Visente Lopes i Planes
(1785–1856)
3 fevral 1852 6 aprel 1852 Buenos-Ayres əyalətinin qubernatoru. Müvəqqəti. 1852-ci il aprelin 6-dan iyulun 26-dək ümummilli səlahiyyətləri olmadan Bueros-Ayres əyalətinin qubernatoru olaraq qaldı.
Xusto Xose de Urkisa
(1801–1870)
6 aprel 1852 31 may 1852 Federal Konfederasiyanın xarici əlaqələrə cavabdeh olan Entre Rios əyalətinin qubernatoru.

Argentina Konfederasiyasının müvəqqəti direktoru (1852–1854)

[redaktə | mənbəni redaktə et]
Portret Adı
(Doğum–Vəfat)
Hakimiyyət dövrü Political
party
Qeydlər İstinadlar
Başlanğıc Son
Xusto Xose de Urkisa
(1801–1870)
31 may 1852 5 mart 1854 Federal Eyni zamanda, Entre Rios əyalətinin və Buenos-Ayres əyalətinin qubernatoru (26 iyul 1852-ci ildən 4 sentyabr 1852-ci ilə qədər). 11 sentyabr 1852-ci ildə Buenos-Ayres əyaləti Buenos-Ayres dövləti kimi Konfederasiyadan ayrıldı. 1 may 1853-cü ildə Argentinanın hazırkı Konstitusiyası Buenos-Ayres istisna olmaqla, bütün əyalətlər tərəfindən təsdiq edildi. [30]

Konfederasiya prezidentləri (1854–1861)

[redaktə | mənbəni redaktə et]
Portret Adı
(Doğum–Vəfat)
Hakimiyyət dövrü Seçkilər Siyasi
partiya
Qeydlər Vitse-prezident İstinadlar
Başlanğıc Son
Xusto Xose de Urkisa
(1801–1870)
5 mart 1854 5 mart 1860 1853 Federal Dolayı seçkilər. Argentinanın ilk konstitusiyalı prezidenti. Buenos-Ayres əyalətinin yenidən birləşməsi 1859-cu ildə Sepeda döyüşündən sonra San-Xose-de-Flores paktı ilə təsdiqləndi. Salvador Mariya del Karril [30]
Santyaqo Derki
(1809–1867)
5 mart 1860 5 noyabr 1861 1860 Dolayı seçkilər. 18 oktyabr 1860-cı ildə Konstitusiya islahatı qəbul edildi və Argentina Respublikası elan edildi. San-Xose-de-Flores paktının uğursuzluğundan və milli hökumətin Pavon döyüşündə Buenos-Ayres əyalətinə məğlub olmasından sonra istefa verdi. Xuan Esteban Pedernera [31]
Xuan Esteban Pedernera
(1796–1886)
5 noyabr 1861 12 dekabr 1861 Unitar
Derkinin vitse-prezidenti. Onun istefasından sonra prezident oldu. Milli hökumətin dağılması ilə bağlı istefa verdi. Vakant [31]

Argentina Respublikası (1861–indiyədək)

[redaktə | mənbəni redaktə et]

Prezidentlər (1861–indiyədək)

[redaktə | mənbəni redaktə et]
Portret Adı
(Doğum–Vəfat)
Hakimiyyət dövrü Seçkilər Siyasi
partiya
(Koalisiya)
Qeydlər Vitse-prezident İstinadlar
Başlanğıc Son
Bartolome Mitre
(1821–1906)
12 dekabr 1861 12 aprel 1862 Liberal Pavon döyüşündən və Xuan Esteban Pederneranın istefasından sonra Buenos-Ayres əyalətinin milli hökumətə cavabdeh olan de-fakto qubernatoru. Sonrakı aylarda əyalətlər Mitreyə müxtəlif səlahiyyətlər verdilər.

[qeyd 1]

Vakant [32]
12 aprel 1862 2 iyun 1862 Fərmanla özünü "Milli İcra Hakimiyyətindən məsul olan Buenos-Ayres əyalətinin qubernatoru" təyin etdi. [33]
2 iyun 1862 12 oktyabr 1862 Milli Konqres seçkilər keçirilənə qədər Buenos-Ayres qubernatorunu Milli İcra Hakimiyyətinə məsul şəxs təyin etdi. [34]
12 oktyabr 1862 12 oktyabr 1868 1862 Liberal
Milliyyətçi
Mitrenin yeganə namizəd olduğu dolayı seçkilər. Vahid dövlətin ilk prezidenti. Üçlü İttifaq müharibəsini aparıb. Markos Pas
(2 yanvar 1868-də vəfat edib)
[35]
Vakant
Dominqo Faustino Sarmyento
(1811–1888)
12 oktyabr 1868 12 oktyabr 1874 1868 Dolayı seçkilər. Üçlü İttifaq müharibəsini başa çatdırıb. Adolfo Alsina [35]
Nikolas Avellaneda
(1837–1885)
12 oktyabr 1874 12 oktyabr 1880 1874 Milli Partiya

MMP
Dolayı seçkilər. 1880-ci ilin sentyabrında Buenos-Ayres şəhəri birbaşa mərkəzi federal hökumətin tabeliyinə verildi. Mariano Akosta [35]
Xulio Argentino Roka
(1843–1914)
12 oktyabr 1880 12 oktyabr 1886 1880 MMP Dolayı seçkilər. İlk hakimiyyət dövrü. Argentina vətəndaş müharibələrinin başa çatması. Fransisko Bernabe Madero [36]
Migel Anxel Xuares Selman
(1844–1909)
12 oktyabr 1886 6 avqust 1890 1886 MMP Dolayı seçkilər. Park inqilabı nəticəsində istefa verdi. Karlos Pelleqrini [37]
Karlos Pelleqrini
(1846–1906)
6 avqust 1890 12 oktyabr 1892 MMP Onun istefasından sonra Migel Anxel Xuares Selman prezident oldu. Vakant [37]
Luis Saens Penya
(1822–1907)
12 oktyabr 1892 22 yanvar 1895 1892 MMP Dolayı seçkilər. 1893 Argentina inqilabında hökumətin qələbəsi. İstefa verdi. Xose Evaristo Uriburu [38]
Xose Evaristo Uriburu
(1831–1914)
22 yanvar 1895 12 oktyabr 1898 MMP Luis Saens Penyanın vitse-prezidenti. Onun istefasından sonra prezident oldu. Vakant [38]
Xulio Argentino Roka
(1843–1914)
12 oktyabr 1898 12 oktyabr 1904 1898 MMP Dolayı seçkilər. İkinci hakimiyyət dövrü. Norberto Kirno Kosta [39]
Manuel Kintana
(1835–1906)
12 oktyabr 1904 12 mart 1906 † 1904 MMP Dolayı seçkilər. 1905-ci il inqilabında hökumətin qələbəsi. Vəzifədə vəfat edib. Xose Figeroa Alkorta [40]
Xose Figeroa Alkorta
(1860–1931)
25 yanvar 1906 12 mart 1906 MMP Kintananın vitse-prezidenti, onun xəstəliyi dövründə prezident səlahiyyətlərini icra edib. Özü [40]
12 mart 1906 12 oktyabr 1910 Kintananın ölümündən sonra prezident vəzifəsini tutdu. Vakant
Roke Saens Penya
(1851–1914)
12 oktyabr 1910 9 avqust 1914 † 1910 PAN
Modernist
Dolayı seçkilər. Gizli, ümumi və məcburi seçki hüququ verən Saens Penya qanununu qəbul etdirdi. Vəzifədə vəfat etdi. Viktorino de la Plaza [41]
Viktorino de la Plaza
(1840–1919)
9 avqust 1914 12 oktyabr 1916 MMP Roke Saens Penyanın vitse-prezidenti. Onun ölümündən sonra prezident vəzifəsini tutdu. Vakant [41]
Hipolito İriqoyen
(1852–1933)
12 oktyabr 1916 12 oktyabr 1922 1916 RVB Azad dolayı seçkilər. Saens Penya qanunu əsasında seçilən ilk prezident. İlk hakimiyyət dövrü. Birinci Dünya müharibəsi zamanı neytrallığı qorudu. Pelagio Luna
(25 iyun 1919-da vəfat edib)
[42]
Vakant
Marselo Torkvato de Alvear
(1868–1942)
12 oktyabr 1922 12 oktyabr 1928 1922 RVB Azad dolayı seçkilər. Elpidio Qonzales [42]
Hipolito İriqoyen
(1852–1933)
12 oktyabr 1928 6 sentyabr 1930 1928 RVB Azad dolayı seçkilər. İkinci hakimiyyət dövrü. Dövlət çevrilişi ilə hakimiyyətdən kənarlaşdırıldı. Enrike Martines [43]
Enrike Martines
(1887–1938)
5 sentyabr 1930 6 sentyabr 1930 RVB İriqoyenin vitse-prezidenti. Onun xəstəliyi dövründə prezident səlahiyyətlərini icra edib. Dövlət çevrilişi ilə kənarlaşdırılıb. Özü
Xose Feliks Uriburu
(1868–1932)
6 sentyabr 1930 20 fevral 1932 Hərbi Müasir Argentina tarixində ilk dövlət çevrilişi. "Şərəfsiz onilliyin" başlanması. Seçkilər çağırdı. Enrike Santamarina
(20 oktyabr 1930-da istefa verib)
[44]
Vakant
Aqustin Pedro Xusto
(1876–1943)
20 fevral 1932 20 fevral 1938 1931 RVB
(Concordancia)
Saxtakarlıqla keçirilən və Radikal Vətəndaş Birliyinin seçkilərdə iştirakına qadağa qoyulan dolayı seçkilər. Xulio Argentino Paskual Roka [6]
[45]
Roberto Marselino Ortis
(1886–1942)
20 fevral 1938 27 iyun 1942 1937 UCR-A
(Concordancia)
Saxtakarlıqla keçirilən dolayı seçkilər. Səhhətinə görə istefa verdi, bir ay sonra vəfat etdi. Ramon Kastillo [7]
[46]
Ramon Kastillo
(1873–1944)
3 iyul 1940 27 iyun 1942 MDP
(Konkordansiya)
Ortisin vitse-prezidenti. Onun xəstəliyi dövründə prezident səlahiyyətlərini icra edib. Özü [7]
27 iyun 1942 4 iyun 1943 Ortisin vitse-prezidenti. Onun istefasından sonra prezident səlahiyyətlərinin icrasına başladı. Dövlət çevrilişi ilə devrildi. "Şərəfsiz onillik" başa çatdı. Vakant
Arturo Rouson
(1885–1952)
4 iyun 1943 7 iyun 1943 Hərbi Dövlət çevrilişi. 43-cü il inqilabının başlanması. Vəzifədən kənarlaşdırıldı. [47]
[7]
Pedro Pablo Ramires
(1884–1962)
7 iyun 1943 9 mart 1944 Hərbi Dövlət çevrilişi. 25 fevral 1944-də Ramires öz səlahiyyətlərini müvəqqəti olaraq Edelmiro Farrellə ötürdü. İstefa verib. Saba Sueyro
(15 oktyabr 1943-də vəfat edib)
[7]
Edelmiro Xulian Farrell
Edelmiro Xulian Farrell
(1887–1980)
25 fevral 1944 9 mart 1944 Hərbi Ramiresin vitse-prezidenti. Prezident vəzifələrini icra edib. Himself [7]
9 mart 1944 4 iyun 1946 II Dünya müharibəsində Məhvər dövlətlərinə müharibə elan etdi. Prezident seçkilərini elan etdi. 43-cü il inqilabı başa çatdı. Vakant
Xuan Peron
(8 iyul 1944 – 10 oktyabr 1945)
Xuan Pistarini
Xuan Peron
(1895–1974)
4 iyun 1946 4 iyun 1952 1946 Əmək
(RVB-JR)
(Müstəqil partiya)
Azad dolayı seçkilər. İlk hakimiyyət dövrü. 1949-cu il Argentina konstitusiyasına əsasən yenidən seçilmə hüququ verildi. Ortensio Kixano
(3 aprel 1952-də vəfat edib)
[48]
Vakant
4 iyun 1952 19 sentyabr 1955 1951 Peronist Azad birbaşa seçkilər. İkinci hakimiyyət dövrü. Qadınlara seçki hüququnun verildiyi ilk seçki. Argentina prezident seçkilərində ən yüksək – 62,49% səslə qələbə qazanıb. Dövlət çevrilişi ilə vəzifədən kənarlaşdırılıb.
Alberto Teysayre
(7 may 1954 – 16 sentyabr 1955)
Vakant
Eduardo Lonardi
(1896–1956)
20 sentyabr 1955 23 sentyabr 1955 Hərbi Dövlət çevrilişi. Azadlıq inqilabının başlanması. Öz sərəncamı ilə özünü "Millətin müvəqqəti prezidenti" elan etdi. [49]
23 sentyabr 1955 13 noyabr 1955 Lonardi prezident kimi and içdi. Vəzifədən kənarlaşdırıldı. İsaak Roxas
Pedro Eugenio Aramburu
(1903–1970)
13 noyabr 1955 1 may 1958 Hərbi Dövlət çevrilişi. 1949-cu il konstitusiyası ləğv edilərək 1853-cü il konstitusiyası bərpa olundu. Azadlıq inqilabı sona çatdı. Peronizmin seçkilərdə iştirakına qadağa qoymaqla yeni seçkilər çağırdı. [49]
Arturo Frondizi
(1908–1995)
1 may 1958 29 mart 1962 1958 UCRI Peronizmin seçkilərdə iştirakı qadağan olunan dolayı seçkilər. Dövlət çevrilişi ilə vəzifədən kənarlaşdırılıb. Alexandro Qomes
(18 noyabr 1958-də istefa verib)
[50]
Vakant
Xose Maria Gido
(1910–1975)
29 mart 1962 12 oktyabr 1963 UCRI İcra hakimiyyətini həyata keçirən Senatın müvəqqəti sədri. Devrilmiş prezidenti əvəz etmək üçün mülki prosedurlara əməl edilmişdi, həmçinin vitse-prezident Alexandro Qomes 1958-ci ildə istefa vermişdi. [51]
[50]
Arturo Umberto İllia
(1900–1983)
12 oktyabr 1963 28 iyun 1966 1963 UCRP Peronizmin qadağan edildiyi dolayı seçkilər. Dövlət çevrilişi ilə vəzifədən kənarlaşdırıldı. Karlos Humberto Perette [52]
Silahlı qüvvələrin xunta rəhbərləri 28 iyun 1966 29 iyun 1966 Hərbi {{smalldiv|1=Dövlət çevrilişi. Argentina inqilabının başlaması.
Xuntanın üzvləri:
Vakant
Xuan Karlos Onqania
(1914–1995)
29 iyun 1966 8 iyun 1970 Hərbi Dövlət çevrilişi. Vəzifədən kənarlaşdırıldı. [52]
Silahlı qüvvələrin xunta rəhbərləri 8 iyun 1970 18 iyun 1970 Hərbi
Dövlət çevrilişi. Xuntanın üzvləri:
Roberto Marselo Levinqston
(1920–2015)
18 iyun 1970 23 mart 1971 Hərbi Hərbi xunta tərəfindən təyin olunub. Vəzifədən kənarlaşdırılıb. [52]
Silahlı qüvvələrin xunta rəhbərləri 23 mart 1971 26 mart 1971 Hərbi
Dövlət çevrilişi. Xuntanın üzvləri:
Alexandro Aqustin Lanusse
(1918–1996)
26 mart 1971 25 may 1973 Hərbi Hərbi xunta tərəfindən təyin olunub. Argentina inqilabı başa çatdı. Seçki çağırdı. Peronizmə qoyulan qadağa götürüldü.
Hektor Xose Kampora
(1909–1980)
25 may 1973 13 iyul 1973 mart
1973
ƏP
(FREJULI)
Azad birbaşa seçkilər. Heç bir namizəd qələbə üçün lazım olan 50% səs toplaya bilmədiyinə görə Kampora və Rikardo Balbin arasında ikinci tur keçirilməli idi, lakin Balbin namizədliyini geri götürdü və Kampora prezident oldu. Qadağadan sonra ilk Peronist prezidentdir. Kampora Xuan Peronun üzərindəki şəxsi qadağanı ləğv etdi və öz vitse-prezidenti ilə birlikdə istefa verdi. Visente Solano Lima [53]
Raul Alberto Lastiri
(1915–1978)
13 iyul 1973 12 oktyabr 1973 ƏP
(FREJULI)
İcra Hakimiyyətini həyata keçirən Deputatlar Palatasının sədri. Senatın sədri Alexandro Dias Bialet həmin vaxt Afrikada diplomatik missiyada idi. Vakant [54]
[53]
Xuan Peron
(1895–1974)
12 oktyabr 1973 1 iyul 1974 † Sept.
1973
ƏP
(FREJULI)
Azad birbaşa seçkilər. İkinci hakimiyyət dövrü. Vəzifədə vəfat edib. İsabel Peron [53]
İsabel Peron
(1931)
29 iyun 1974 1 iyul 1974 ƏP
(FREJULI)
Xuan Peronun birinci xanımı və vitse-prezidenti. Prezidentin xəstəliyi dövründə onun səlahiyyətlərini icra edib. Özü [55]
1 iyul 1974 24 mart 1976 Xuan Peronun vitse-prezidenti. Onun ölümündən sonra prezident oldu. Amerika qitəsindən ilk qadın prezident. Dövlət çevrilişi ilə hakimiyyətdən kənarlaşdırılıb. Vakant
Hərbi xunta 24 mart 1976 29 mart 1976 Hərbi
Dövlət çevrilişi. Milli yenidınqurma prosesinin başlanması.
Xuntanın üzvləri:
Xorxe Rafael Videla
(1925–2013)
29 mart 1976 29 mart 1981 Hərbi Dövlət çevrilişi. Hərbi xuntanın rəhbəri. Ən uzun hakimiyyət dövrü olan de-fakto rəhbər. [56]
Roberto Eduardo Viola
(1924–1994)
29 mart 1981 11 dekabr 1981 Hərbi Videla tərəfindən hərbi xuntanın rəhbəri təyin olunub. 21 noyabr 1981-də sağlamlıq problemləri səbəbindən vəzifə səlahiyyətləri alındı. Hakimiyyətdən kənarlaşdırıldı. [56]
Horasio Tomas Lyendo
(1924–2007)
21 noyabr 1981 11 dekabr 1981 Hərbi Hərbi xunta tərəfindən təyin olunub. Violanın hakimiyyətdən kənarlaşdırıldığı dövrdə prezident səlahiyyətlərini icra edib.
Karlos Lacoste
(1929–2004)
11 dekabr 1981 22 dekabr 1981 Hərbi Hərbi xunta tərəfindən təyin olunub. Müvəqqəti.
Leopoldo Galtieri
(1926–2003)
22 dekabr 1981 18 iyun 1982 Hərbi Hərbi xunta tərəfindən təyin olunub. Folklend müharibəsini başlatdı. Hakimiyyətdən kənarlaşdırıldı. [56]
Alfredo Oskar Sen Jan
(1926–1987)
18 iyun 1982 1 iyul 1982 Hərbi Hərbi xunta tərəfindən təyin olunub. Müvəqqəti.
Reynaldo Binyone
(1928–2018)
1 iyul 1982 10 dekabr 1983 Hərbi Hərbi xunta tərəfindən təyin olunub. Milli yenidənqurma prosesi başa çatdı. Seçki çağırdı. [56]
Raul Alfonsin
(1927–2009)
10 dekabr 1983 8 iyul 1989 1983 RVB Azad dolayı seçkilər. 1989-cu il prezident seçkiləri ili idi. Seçkilərə altı ay qalmış istefa verdi və səlahiyyətlərini Karlos Menemə ötürdü. Viktor Hipolito Martines [57]
Karlos Menem
(1930–2021)
8 iyul 1989 8 iyul 1995 1989 ƏP
(FREJUPO)
Azad dolayı seçkilər. İlk hakimiyyət dövrü. Konstitusiyaya 1994-cü il düzəlişi prezidentlik müddətini 6 ildən 4 ilə endirdi və ardıcıl bir dəfə təkrar seçilməyə icazə verdi. Eduardo Dualde
(10 dekabr 1991-də istefa verib)
[58]
Vakant
8 iyul 1995 10 dekabr 1999 1995 ƏP
(UCeDe)
Azad birbaşa seçkilər. İkinci hakimiyyət dövrü. 1994-cü il Konstitusiyas dəyişikliyinin keçid müddəasına əsasən onun səlahiyyət müddəti 10 dekabr 1999-cu ilə qədər uzadıldı. Karlos Rukauf
Fernando de la Rua
(1937–2019)
10 dekabr 1999 21 dekabr 2001 1999 RVB
(Alianza)
Azad birbaşa seçkilər. Dərin iqtisadi böhranla üzləşdi. 2001-ci il dekabr iğtişaşlarından sonra istefa verdi. Onun vitse-prezidenti Karlos Alvares 2000-ci ilin oktyabrında istefa verdiyi üçün Konqres yeni prezident seçdi. Karlos Alvares
(6 oktyabr 2000-də istefa verib)
[59]
Vakant
Ramon Puerta
(1951)
21 dekabr 2001 23 dekabr 2001 ƏP Senatın icra hakimiyyətini həyata keçirən müvəqqəti prezidenti. [60]
Adolfo Rodriges Saa
(1947)
23 dekabr 2001 30 dekabr 2001 ƏP Konqres tərəfindən üç ay müddətinə seçilərək seçki çağırma təlimatı verildi. İstefa verdi. [61]
Eduardo Kamanyo
(1946)
30 dekabr 2001 2 yanvar 2002 ƏP Deputatlar Palatasının icra hakimiyyətini həyata keçirən prezidenti. [62]
Eduardo Dualde
(1941)
2 yanvar 2002 25 may 2003 ƏP Fernando De la Ruanın səlahiyyət müddətini başa çatdırmaq göstərişi ilə Konqres tərəfindən seçildi. 2003-cü il aprelin 27-nə növbədənkənar seçkilər təyin etdi. [61]
Nestor Kirşner
(1950–2010)
25 may 2003 10 dekabr 2007 2003 ƏP
(Qələbə cəbhəsi)
Azad birbaşa seçkilər. Əvvəlcə Fernando de la Ruanın 2003-cü ilin 10 dekabrına qədər qalan aylarını tamamladı, sonra öz mandatına başladı. Kirşner ilk turda Karlos Menemdən sonra ikinci oldu və heç kim qalib gəlmək üçün lazım olan 45% səs toplaya bilmədiyi üçün ikinci tur keçirilməli idi, lakin Menem namizədliyini geri götürdüyü üçün Kirşner prezident oldu. Daniel Ssioli [63]
Kristina Fernandes de Kirşner
(1953)
10 dekabr 2007 10 dekabr 2011 2007 ƏP
(Qələbə cəbhəsi)
Azad birbaşa seçkilər. İlk hakimiyyət dövrü. Xulio Kobos [64]
10 dekabr 2011 10 dekabr 2015 2011 ƏP
(Qələbə cəbhəsi)
Azad birbaşa seçkilər. İkinci hakimiyyət dövrü. Məhkəmənin qərarı ilə onun mandatı 2015-ci il dekabrın 9-da gecə yarısı başa çatıb. Amado Budu [65]
Federiko Pinedo
(1955)
10 dekabr 2015 RT
(Kambyemos)
İcra hakimiyyətini həyata keçirən Senatın müvəqqəti prezidenti. Saat 00:00-dan etibarən 11:45-də Maurisio Makri and içənə qədər prezident səlahiyyətlərini icra edib. Vakant [65]
Maurisio Makri
(1959)
10 dekabr 2015 10 dekabr 2019 2015 RT
(Kambyemos)
Azad birbaşa seçkilər. Onun mandatı 10 dekabr 2015-ci il saat 00:00-da başlasa da, o, yalnız həmin gün saat 11:45-də Konqresdə and içdikdən sonra səlahiyyətlərinin icrasına başlaya bilib. Qabriela Miçetti [65]
Alberto Fernandes
(1959)
10 dekabr 2019 10 dekabr 2023 2019 ƏP
(FdT)
Azad birbaşa seçkilər. Kristina Fernandes de Kirşner
Xavyer Miley
(1970)
10 dekabr 2023 Hazırkı 2023 PL
(LLA)
Azad birbaşa seçkilər. Viktoriya Villarruel

Argentina dövlət başçılarının fərdi xronologiyası

[redaktə | mənbəni redaktə et]
Xavyer MileyAlberto FernandesMaurisio MakriKristina Fernandes de KirşnerNestor KirşnerEduardo DualdeEduardo KamanyoAdolfo Rodriges SaaFernando de la RuaKarlos MenemRaul AlfonsinReynaldo BinyoneAlfredo Oskar Sen-JanLeopoldo QaltyeriKarlos Alberto LakosteHorasio Tomas LiendoRoberto Eduardo ViolaOrlando Ramon AqostiEmilio Eduardo MasseraXorxe Rafael Videlaİtalo Luderİsabel PeronRaul Alberto LastiriHektor Xose KamporaRoberto LevinqstonKarlos Alberto ReyAlexandro LanussePedro Alberto Xose QnaviXuan Karlos OnqaniaAdolfo Teodoro AlvaresBeninyo İqnasio VarelaPaskual PistariniArturo Umberto İlliaXose Mariya GidoArturo FrondiziPedro Eugenio AramburuEduardo LonardiXuan PeronEdelmiro Xulian FarrellPedro Pablo RamiresArturo RousonRamon KastilyoRoberto Mariya OrtisAqustin Pedro XustoXose Feliks UriburuEnrike MartinesMarselo Torkvato de AlvearHipolito İriqoyenViktorino de la PlazaRoke Saens PenyaXose Figeroa AlkortaManuel KintanaLuis Saens PenyaKarlos PelleqriniMigel Xuares SelmanXulio Argentino RokaNikolas AvellanedaDominqo Faustino SarmyentoXose Evaristo UriburuLukas QonzalesMarselino UqarteGilyermo RousonMarkos PasBartolome MitreXuan Esteban PederneraSantyaqo DerkiXusto Xose de UrkisaManuel Visente MazaXuan Manuel de RosasXuan Xose ViamonteXuan LavalleVisente Lopes i PlanesBernardino RivadaviaXuan Qreqorio de Las HerasMartin RodrigesManuel DorreqoMigel Estanislao Solerİldefonso Ramos MesiaXuan Ramon Qonzales BalkarseXuan Pedro AgirreAntonio Qonzales de Balkarseİqnasio Alvares TomasXose RondoMatias de İriqoyenXose de San MartinKarlos Mariya de AlvearXuan LarreaXose Xulian PeresGervasio Antonio de PosadasAntonio Alvares XonteNikolas Rodriges PenyaXuan Martin de PueyrredonXuan Xose PasoManuel de SarrateaFelisiano ÇiklanaDominqo MateuKornelio Saavedra

Argentina dövlət başçılarının partiya mənsubiyyəti üzrə xronologiyası

[redaktə | mənbəni redaktə et]
1810
1820
1830
1840
1850
1860
1870
1880
1890
1900
1910
Gizli səsvermə
17 oktyabr 1945
Qadınlara seçki hüququ
"Azadlıq
inqilabı
"]]
Peronun
qayıdışı
"Milli
Yenidənqurma
Prosesi
"]]
Konstitusiya islahatı
2001 böhranı
Argentinanın
ikiyüzilliyi
1910
1920
1930
1940
1950
1960
1970
1980
1990
2000
2010
İlk səsvermə
2010
2020
2030
2040
2050
2060
2070
2080
2090
2100
2110
  1. "Datos Argentina". 2021-02-06 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2024-01-18.
  2. 1 2 3 4 Mendelevich. səh. 28
  3. Mendelevich. səh. 33
  4. Mendelevich. səh. 24
  5. Mendelevich. səh. 46
  6. 1 2 3 Mendelevich. səh. 130–131
  7. 1 2 3 4 5 6 Mendelevich. səh. 136
  8. Braslavsky, Guido. "Alfonsin vuelve a la Casa Rosada para inaugurar su propia estatua" [Alfonsin returns to the Casa Rosada to open his own statue] (ispan). Clarin (newspaper). 25 sentyabr 2008. 2008-11-03 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: noyabr 7, 2010.
  9. "Quieren quitar los nombres de militares de las calles" [They want to removemilitary names from the streets] (ispan). El Argentino. 21 noyabr 2008. 23 iyul 2011 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: noyabr 7, 2010.
  10. Ginzberg, Victoria. "Los protocolos y las decisiones politicas" [Protocols and political rulings] (ispan). Pagina/12. 19 yanvar 2003. 2023-09-18 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: noyabr 7, 2010.
  11. Groisman, Enrique. "Los gobiernos de facto en el derecho argentino" [De facto governments in Argentine law] (PDF) (ispan). Centro de estudios politicos y constitucionales. İstifadə tarixi: noyabr 7, 2010.[daimi ölü keçid]
  12. "Buenos Aires, diciembre 16 de 1829.- El primer comandante de Patricios, el primer presidente de un gobierno patrio, pudo solo quedar olvidado en su fallecimiento por las circunstancias calamitosas en que el pais se hallaba. Despues que ellas han terminado, seria una ingratitud negar a ciudadano tan eminente el tributo de honor rendido a su merito, y a una vida ilustrada con tantas virtudes, que supo consagrar entera al servicio de su patria. El gobierno, para cumplir un deber tan sagrado, acuerda y decreta: Articulo 1º: En el cementerio del Norte se levantara, por cuenta del gobierno, un monumento en que se depositaran los restos del brigadier general D. Cornelio Saavedra. Articulo 2º: Se archivara en la Biblioteca Publica un manuscrito autografo del mismo brigadier general, con arreglo a lo que previene el decreto de 6 de octubre de 1821. Articulo 3º: Comuniquese y publiquese. Rosas – Tomas Guido".
  13. Rosa, vol. II, p.199–306
  14. Rosa, vol. II, p. 306–319
  15. Rosa, Vol. III, p. 75–114
  16. Rosa, vol. III, p. 114–129
  17. Rosa, vol. III, p. 143
  18. Rosa, vol. III, p. 143–160
  19. Rosa, vol. III, p. 160
  20. Rosa, vol. III, p. 161–242
  21. Rosa, vol. III, p. 242–253
  22. Rosa, vol. V, p.73–97
  23. Rosa, vol. IV, p.97–117
  24. Rosa, vol. IV, p 127–129
  25. 1 2 Rosa, vol. IV, p. 129–171
  26. Rosa. vol. IV, p. 186–196
  27. Rosa, vol. IV, p. 198–204
  28. Rosa, vol. IV, p. 206–213
  29. Rosa, vol. IV p. 219 – vol. V p. 489
  30. 1 2 Mendelevich. səh. 38–41
  31. 1 2 Mendelevich. səh. 42–45
  32. Diario de Sesiones de la Camara de Diputados del Anyo 1862. Tomo Primero. Buenos Aires: La Tribuna. 1863. səh. 43.
  33. Armagnague, Xuan Fernando. Historia del derecho: presidencias de Mitre, Sarmiento y Avellaneda. Mendoza: Ediciones Xuridicas Cuyo S.R.L. 1986. səh. 17. ISBN 950-9099-09-0.
  34. Diario de Sesiones de la Camara de Diputados del Anyo 1862. Tomo Primero. Buenos Aires: La Tribuna. 1863. səh. 59. 2021-01-03 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2024-01-19.
  35. 1 2 3 Mendelevich. səh. 46–52
  36. Mendelevich. səh. 53–56
  37. 1 2 Mendelevich. səh. 57–65
  38. 1 2 Mendelevich. səh. 66–72
  39. Mendelevich. səh. 73–79
  40. 1 2 Mendelevich. səh. 80–88
  41. 1 2 Mendelevich. səh. 89–101
  42. 1 2 Mendelevich. səh. 102–112
  43. Mendelevich. səh. 113–125
  44. Mendelevich. səh. 126–129
  45. Mendelevich. səh. 130–135
  46. Mendelevich. səh. 136–155
  47. Mendelevich. səh. 145
  48. Mendelevich. səh. 156–176
  49. 1 2 Mendelevich. səh. 177–186
  50. 1 2 Mendelevich. səh. 187–195
  51. Mendelevich. səh. 193
  52. 1 2 3 Mendelevich. səh. 196–214
  53. 1 2 3 Mendelevich. səh. 215–228
  54. Mendelevich. səh. 223
  55. Mendelevich. səh. 229–235
  56. 1 2 3 4 Mendelevich. səh. 236–241
  57. Mendelevich. səh. 242–245
  58. Mendelevich. səh. 247–252
  59. Mendelevich. səh. 253–262
  60. "La crisis politica y economica. Renuncio De la Rua: el peronista Puerta esta a cargo del Poder Ejecutivo". La Nacion. 21 dekabr 2001. 2023-04-02 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2024-01-19.
  61. 1 2 Mendelevich. səh. 263–277
  62. "La crisis institucional. Eduardo Camanyo asumio como presidente interino". La Nacion. 31 dekabr 2001. 2023-04-02 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2024-01-19.
  63. Mendelevich. səh. 278–282
  64. Mendelevich. səh. 283–292
  65. 1 2 3 "La jueza Servini declaro que el mandato de Mauricio Macri comienza a las 0 horas del dia 10 de diciembre". Agencia de Noticias del Poder Xudicial. 9 dekabr 2015. 2022-01-21 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2024-01-19.
  1. Katamarka, Kordoba, Mendosa, Santa-Fe, Salta, Santyaqo-del-Estero və Tukuman əyalətləri Mitreni Milli İcra Hakimiyyətinin məsul şəxsi kimi qəbul etdilər. Buenos-Ayres, San-Xuan və Jujuy ona yalnız beynəlxalq əlaqələri idarə etmək, Milli Konqresi çağırmaq və təcili daxili işlərə hökm etmək, Korriyentes, La-Rioxa və San-Luis yalnız beynəlxalq əlaqələri idarə etmək və Milli Konqresi çağırmaq, Entre-Rios isə yalnız Milli Konqresi çağırmaq səlahiyyəti verdi.
  • Mendelevich, Pablo. El Final (ispan). Buenos Aires: Ediciones B. 2010. ISBN 978-987-627-166-0. (#redundant_parameters)
  • Rosa, Jose Maria. Historia Argentina (ispan). Buenos Aires: Editorial Oriente S.A. 1974. (#redundant_parameters)
  • Abal Medina (h.), Juan; Suarez Cao, Julieta. "Analisis critico del sistema electoral argentino. Evolucion historica y desempenyo efectivo". Revista de Ciencias Sociales (ispan). Bernal, Buenos Aires: National University of Quilmes. 14. avqust 2003.

Xarici keçidlər

[redaktə | mənbəni redaktə et]