Ariel Şaron (ivr. אריאל שרון; 26 fevral 1928[2][3][…] və ya 27 fevral 1928[4] – 11 yanvar 2014[3][5][…], Ramat-Qan, Təl-Əviv dairəsi) — İsrailin keçmiş baş naziri, diplomat. Müxalif Kadima Partiyasının qurucusu və ilk lideri olub.
Ariel Şaron | |
---|---|
אריאל שרון | |
7 mart 2001 – 14 aprel 2006 | |
Prezident | Moşe Katsav |
Əvvəlki | Ehud Barak |
Sonrakı | Ehud Olmert |
13 oktyabr 1998 – 6 iyun 1999 | |
Əvvəlki | Devid Levi |
Sonrakı | Devid Levi |
8 iyul 1996 – 6 iyul 1999 | |
Əvvəlki | Yitzak Levi |
Sonrakı | Eli Suissa |
11 iyun 1990 – 13 iyul 1992 | |
Əvvəlki | David Levi |
Sonrakı | Binyamin Ben-Eliezer |
13 sentyabr 1984 – 20 fevral 1990 | |
Əvvəlki | Gideon Patt |
Sonrakı | Moshe Nissim |
5 avqust 1981 – 14 fevral 1983 | |
Əvvəlki | Menaxem Begin |
Sonrakı | Menaxem Begin |
Şəxsi məlumatlar | |
Doğum adı | אריאל שיינרמן |
Doğum tarixi | |
Vəfat tarixi | (85 yaşında) |
Vəfat yeri | |
Vəfat səbəbi | beyin qansızması[d], Kəskin böyrək çatışmazlığı |
Partiya | |
Təhsili | |
Fəaliyyəti | zabit, siyasətçi |
Uşaqları | 3 |
Dini | İudaizm |
Hərbi xidmət | |
Mənsubiyyəti | İsrail |
Qoşun növü | Haqana, İsrail Silahlı Qüvvələri |
Rəhbərlik edib | |
Döyüşlər |
|
|
|
Vikianbarda əlaqəli mediafayllar |
4 yanvar 2006-cı il tarixində Ariel Şaron beyin qanaması keçirərək xəstəxanaya aparıldı. Ehud Olmert baş nazirliyə təyin edildi. Bu tarixdən sonra Ariel Şaron bir daha şüurunu qazana bilmədi. Səkkiz illik komadan sonra Ariel Şaron 11 yanvar 2014-cü ildə vəfat etdi.[6] O, dövlət dəfn idi və onun təsərrüfat üzrə növbəti ikinci həyat yoldaşı Lilly dəfn edilmişdir.[7]
Ariel Şaron 1982-ci ildə Livan vətəndaş müharibəsi zamanında müdafiə naziri vəzifəsində idi. Müşahidəçilər İsrailin gözləri önündə həyata keçirilən Səbra və Şətila qırğınından Ariel Şaronu günahkar bilirdilər. Ariel Şaronun 2000-ci ildə Qüdsdəki El Aska məscidinə ziyarəti və verdiyi bildiriş fələstinlilərin 2-ci İntifadasının başlanmasına səbəb oldu.
Ariel Şaron mart 2001-ci ildən aprel 2006-cı illər arasında baş nazir vəzifəsində çalışdı. Fələstin probleminə gəncliyinə görə daha mülayim bir yanaşma sərgilədi. 2004-cü ildə İsrailin fələstinlilərlə razılaşma stoluna oturmadan tək tərəfli bir şəkildə Qəzzadan geri çəkilməsinə qərar verdi. Bu qərar Ariel Şaronun başçısı olduğu Likud Partiyasında xüsusilə köhnə baş nazir Benjamin Netanyahunun liderliyindəki bir qrupun müxalifətinə gətirib çıxardı. Bunun üzərinə Ariel Şaron özüylə eyni fikirdəki bir qrup siyasətçiylə birlikdə Likuddan ayrılaraq Kadima Partiyasını qurdu.