Fran Kristo Frankopan (mac. Frangepán Ferenc Kristóf; 4 mart 1643[1] – 30 aprel 1671[1][2], Viner-Noyştadt[d], Aşağı Avstriya[d]) — xorvat əsilli xorvat barokko şairi, zadəgan və siyasətçisi. Uğursuz Zrinski-Frankopan sui-qəsdində iştirakı ilə yadda qalan Frankopan Kristo xorvat markesası, Frankopan zadəgan ailəsinin üzvü.
Fran Kristo Frankopan | |
---|---|
mac. Frangepán Ferenc Kristóf | |
Doğum tarixi | 4 mart 1643[1] |
Vəfat tarixi | 30 aprel 1671[1][2] (28 yaşında) |
Vəfat yeri | |
Vəfat səbəbi | başın kəsilməsi |
Dəfn yeri | |
Fəaliyyəti | şair, yazıçı, hərbi qulluqçu, siyasi fəal[d], siyasətçi |
Əsərlərinin dili | xorvat dili |
Tanınmış əsərləri |
Elegiya Gartlic za čas kratiti |
Vikianbarda əlaqəli mediafayllar |
Xorvatiyanın Bosilyevo şəhərində doğulmuş Fran Kristo Frankopanın özünəməxsus dəsti-xətti var idi.[3] Atası Vuk Kristo Frankopan öümündən sonra Zaqrebdə təhsil almağa gedən Fran burada Yezuitlər Akademiyasına daxil olub.[4] O, təhsilini İtaliyada davam etdirməzdən əvvəl Gornı Grad-Medveşak şəhərin indiki Habdelik küçəsində yaşayıb. Orada 1656-cı ildə 13 yaşında latın dilində ilk poetik əsəri olan Elegiyanı nəşr etdirib. O, müxtəlif poetik təsirlərə məruz qalmış şair olub. Onun "Zamanı aldatmaq üçün bağ" (“Gartlic za čas kratiti”) adlı əsəri həbsxanada olduğu illərinin xatirələrindən bəhs edir.
Frankopan şeirlərini əsasən xorvat dilinin kaykavian-ikavian ləhcəsində yazmışdır (Srića daje kaj misal ne zgaje şeirində göründüyü kimi). Həbsxanada olarkən Frankopan sloven və istənilən slavyan dilinə ilk tərcümə əsəri Molyerin Jorj Dandin əsərini tərcümə etmişdi.[5]
Pyotr Zrinski ilə yanaşı, qardaşı Mikloş Zrini, Frankopan və bacısı Katarina (Pyotrın həyat yoldaşı) XVII əsr Xorvat ədəbiyyatına müxtəlif şeir və nəsr əsərləri ilə töhfə vermişlər.
Həm Frankopan, həm də onun qaynı ban Pyotr Zrinski təcrübəli dövlət xadimləri və məhsuldar yazıçılar kimi təsvir edilirdilər. Onlar zəifləməkdə olan Osmanlı imperiyası tərəfindən işğal edilmiş etnik macar və xorvat ərazilərinin danışıqlar aparmaqla azad edilməsi üçün səy göstərsələr də, Vyana hərbi şurası, monarxiyada macarların təsirini cilovlamaq istəyən Osmanlılarla sülh müqaviləsi imzalamağa qərar verdi. Macarıstan və Xorvat zadəganları nəticədə imzalanmış Vaşvar sülhünü tamamilə əlverişsiz və onların maraqlarına qarşı rüsvayçı hesab etdilər ki, buna da cavab olaraq Frankopan və Zrinski kral I Leopolda qarşı üsyan qaldırdılar.
Frankopan və Zrinski Vyanada olarkən kral mühafizəsi dəstəsi tərəfindən ələ keçirilərək, 1671-ci ildə Viner-Noyştadtda edam ediliblər.[3]
Zrinski və Frankopanın ölümü Xorvat zadəganlarının qəzəbinə səbəb oldu. Vyana rəsmiləri sonralar başa düşdülər ki, üsyanın əsas səbəbi, əlverişsiz Vaşvar sülhünün səbəb olduğu macarlar və xorvatlar arasında yaranan narazılıq idi.
Fran Kristo Frankopan və Pyotr Zrinskinin meyidləri Xorvatiya hakimiyyət orqanlarına təhvil verildi. Onlar I Dünya müharibəsindən sonra 1919-cu ildə Zaqreb kafedralında dəfn ediliblər.
Qeyd olunan əsərlərdən yalnız Elegia Frankopanın sağlığında nəşr olunub, qalanları Viner-Noyştadtda edam edildikdən sonra əlyazma şəklində tapılıb.
1993 və 2001-ci illərdə buraxılmış Xorvatiya 5 kuna əskinasının üz hissəsində Frankopan və Zrinskinin portretləri təsvir edilmişdir.[6]
Onun şeirləri hələ də populyardır. Bu tip yazılar Xorvat Barokko Özalj Ədəbi Dərnəyinin digər yazıçıları: Ana Katarina Zrinski və IV Pyotr Zrinski üçün də ornək təşkil edirdi.[7]