Pindar

Pindar (q.yun. Πίνδαρος; e.ə. 517[1]e.ə. 437[1], ehtimal ki, [2]) — qədim yunan şairi. Ədəbi irsindən epinikiyalardan (ümumyunan idman yarışlarının qaliblərini mədh edən odalar) ibarət 4 kitab qalmışdır. Yarışda qalib çıxan gənclərin şücaətini və fiziki gözəlliklərini tərənnüm edən Pindar bu keyfiyyətlərin fitri istedad və zəhmətlə vəhdətdə qazanıldığını göstərirdi. Odaları üslub gözəlliyi, bədii təsvir vasitələrinin zənginliyi ilə seçilir.[3]

Pindar
q.yun. Πίνδαρος
Doğum tarixi e.ə. 517[1]
Vəfat tarixi e.ə. 437[1]
Vəfat yeri
Fəaliyyəti şair, mifoqraf[d], yazıçı
Əsərlərinin dili Qədim yunan dili
Vikianbarın loqosu Vikianbarda əlaqəli mediafayllar
  1. 1 2 3 4 Dictionnaire de l'Antiquité (fr.). / J. Leclant Presses universitaires de France, 2005. P. 1732.
  2. 1 2 Brockhauz Ensiklopediyası (alm.).
  3. Пиндар // Азәрбајҹан Совет Енсиклопедијасы: [10 ҹилддә]. VII ҹилд: МисирПрадо. Бакы: Азәрбајҹан Совет Енсиклопедијасынын Баш Редаксијасы. Баш редактор: Ҹ. Б. Гулијев. 1983. С. 531.

Əlavə ədəbiyyat

[redaktə | mənbəni redaktə et]
  • Bowra C M. Pindar. Oxford: Clarendon Press, 1964 (и мн. репринты).
  • Ярхо В. Н., Полонская К. П. Античная лирика. — М., 1967.
  • Гринбаум Н. С. Язык древнегреческой хоровой лирики: (Пиндар). — Кишинёв, Штиинца, 1973. — 282 с.
  • Гаспаров М. Л. Древнегреческая хоровая лирика // Изд. подг. М. Гаспаров; отв. ред. Ф. Петровский (redaktor). Пиндар. Вакхилид. Оды. Фрагменты. Литературные памятники. М.: Наука. 1980. 331—360/504.
  • Гаспаров М. Л. Поэзия Пиндара // Изд. подг. М. Гаспаров; отв. ред. Ф. Петровский (redaktor). Пиндар. Вакхилид. Оды. Фрагменты. Литературные памятники. М.: Наука. 1980. 361—383/504.
  • Гринбаум Н. С. Ранняя классика древней Греции в экономических терминах Пиндара// Античность как тип культуры. — М., 1988.
  • Гринбаум Н. С. Художественный мир античной поэзии: Творческий поиск Пиндара: К 2500-летию со дня рождения поэта. — М.: Наука, 1990, 166 с. ISBN 5-02-010956-8.
  • Топоров В. Н. Пиндар и Ригведа: Гимны Пиндара и ведийские гимны как основа реконструкции индоевропейской гимновой традиции. — М.: РГГУ, 2012. ISBN 978-5-7281-1275-4.
  • Издание Бека со схолиями (1811)
  • Схолии к «Олимпийским песням» Пиндара по изданию Драхманна (1903).
  • Последующие переиздания:
    • Scholia vetera in Pindari carmina — vol I: Scholia in Olympionicas. Recensuit A. B. Drachmann. 1969.
    • Scholia vetera in Pindari carmina — vol. II. Scholia in Pythionicas. Recensuit A. B. Drachmann. 1903.
    • Scholia vetera in Pindari carmina — vol III: Scholia in Nemeonicas et Isthmionicas epimetrum, indices. Recensuit A. B. Drachmann. 1997.
  • Scholia Metrica Vetera In Pindari Carmina (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana). 1989.
  • Схолии к Пиндару (сведения о Скифии и Кавказе). // Вестник древней истории. 1947. № 1. С. 311—314.
  • Rome A. L’origine de la prétendue mélodie de Pindare // Les Études Classiques 1 (1932), p. 3-11.
  • Rome A. Pindare ou Kircher // Les Études Classiques 4 (1935), p. 337—350.
  • Pöhlmann E. Denkmäler altgriechischer Musik. Nürnberg, 1970, SS. 47-49.
  • Barker A. Pindar // Greek musical writings. Part I: The musician and his art. Cambridge, 1984, p.54-61.
  • Mathiesen T. Apollo’s lyre. Greek music and music theory in Antiquity and the Middle Ages. Lincoln & London, 1999.
  • Documents of ancient Greek music. The extant melodies and fragments edited and transcribed with commentary by Egert Pöhlmann and Martin L. West. Oxford, 2001.

Xarici keçidlər

[redaktə | mənbəni redaktə et]