Uzaqdan iş — ofisdən yox, evdən və ya başqa bir məkandan işləmək təcrübəsi.
Təcrübə kiçik miqyasda 1970-ci illərdə, şəbəkə körpüsü kimi telefon xətlərindən istifadə edərək "ağılsız" terminallar vasitəsilə peyk ofislərini şəhərin mərkəzi sistemlərinə birləşdirən texnologiyanın inkişaf etdirilməsi ilə başladı. Bu, 1990-cı və 2000-ci illərdə bulud texnologiyaları və videotelefoniya vasitəsilə konfrans zəngləri üzrə birgə proqram təminatı kimi internet texnologiyalarının köməyi ilə daha çox yayıldı. 2020-ci ildə COVID-19 üçün iş yerlərindəki məhdudiyyətlər bütün dünyada uzaqdan işə keçidi sürətləndirdi və bu, məhdudiyyətlər aradan qaldırıldıqdan sonra da belə davam etdi.
Uzaqdan işin tərəfdarları iddia edirlər ki, o, ofisin saxlanması ilə bağlı xərcləri azaldır, işçilərə onların motivasiyasını və işdən məmnunluğunu artıran muxtariyyət və çeviklik verir, işə gediş-gəliş səbəbiylə yaranan ətraf mühit zərərlərini aradan qaldırır, şirkətlərə coğrafi mövqeyindən asılı olmayaraq ən yaxşı namizədləri işə götürməyə imkan verir və işçilərə yaşamağa üstünlük verdikləri yerə köçmək imkanı verir.
Uzaqdan işin əleyhdarları isə iddia edirlər ki, uzaqdan telekommunikasiya texnologiyası üz-üzə qarşılıqlı əlaqənin üstünlüklərini təkrarlaya bilmir, işçilərin diqqəti daha asan dağılır və fiziki ayrılıq olmadan, iş ilə qeyri-iş sferaları arasında ayrılığı saxlamağda çətinlik çəkə bilərlər və sosial qarşılıqlı əlaqənin azalması təcrid olunma hissinə səbəb ola bilər.
1970-ci illərdə, peyk ofislərini şəbəkə körpüsü kimi telefon xətlərindən istifadə edərək "ağılsız" terminallar vasitəsilə şəhərin mərkəzi sistemlərinə birləşdirən texnologiya yaradıldı. "Telecommuting" və "telework" terminləri 1973-cü ildə Cek Nilles tərəfindən istifadə edilmişdir.[1][2] 1979-cu ildə beş IBM əməkdaşına təcrübə olaraq evdən işləməyə icazə verildi. 1983-cü ilə qədər təcrübə 2000 nəfərə qədər genişləndirildi. 1980-ci illərin əvvəllərində filiallar və ev işçiləri fərdi kompüterlər və terminal emulyatorlarından istifadə edərək təşkilati əsas sistemlərə qoşula bilirdilər. 1995-ci ildə "iş səyahət etdiyiniz bir şey deyil, etdiyiniz bir şeydir" devizi yarandı.[3] Devizin "İş olduğumuz yer deyil, etdiyimiz şeydir." kimi versiyaları da mövcud idi.[4] 1980-ci illərdən bəri uzaqdan işin normallaşdırılması sabit meylli olmuşdur. Məsələn, 2003-cü ildən 2006-cı ilə qədər evdən işləyən amerikalıların sayı 4 milyon artmış[5] və 1983-cü ildən akademiklər onlayn konfransla təcrübə aparmağa başlamışdılar.[6]
1990-cı və 2000-ci illərdə uzaqdan iş ortaq proqram təminatı, VPN-lər, audiokonferensiya, videotelefoniya, internetə çıxış, bulud texnologiyaları, VoIP, Wi-Fi ilə təchiz edilmiş mobil telekommunikasiya texnologiyaları, Zoom, Webex, Microsoft Teams, Google Meet, Slack və WhatsApp kimi proqram təminatından istifadə edən noutbuk və ya planşet kompüterlər, smartfonlar və stolüstü kompüterlər sayəsində asanlaşdırıldı.
Karl Malamud 1992-ci ildə yazdığı "İnterneti kəşf etmək" səyahətnaməsində "FidoNet qovşaqlarını quraraq, noutbukla dünyanı gəzən" "rəqəmsal köçəri"ləri təsvir etmişdi.[7] 1993-cü ildə "Random House" nəşriyyatı Mitç Retklif və Endryu Qor tərəfindən yazılmış "Rəqəmsal Köçərilərin Bələdçisi" kitabını nəşr etdi. "PowerBook", "AT&T EO Personal Communicator" və "Nyuton qanunu" bələdçi kitablarında yeni mobil cihazların təqdim etdiyi artan mobillik və daha güclü kommunikasiya və məhsuldarlıq texnologiyalarına istinad etmək üçün "rəqəmsal köçəri" terminindən istifadə edilmişdir.[8][9][10]
1990-cı illərin Avropa haker məkanları kovorkinqə gətirib çıxardı; ilk belə məkan 2005-ci ildə açıldı.[11]
2010-cu ildə Uzaqdan İşin İnkişafı Aktı ABŞ-dəki hər bir icraçı qurumdan işçilərin performansının aşağı düşməməsi şərti ilə mümkün olan maksimum dərəcədə uzaqdan işləməyə imkan verən siyasət yaratmağı tələb etdi.[12][13][14]
COVID-19 pandemiyası zamanı milyonlarla işçi ilk dəfə uzaqdan işləməyə başladı.[15] Uzaq işçilərin əhalisinin əhəmiyyətli dərəcədə artdığı şəhərlər Zoom şəhərləri adlandırılırdı.[16] ABŞ Əmək Departamentinin dərc etdiyi araşdırmaya görə, 2022-ci ilə qədər milyonlarla amerikalı evdən işləməyi dayandırıb və uzaqdan işləmək barədə məlumat verən işəgötürənlərin sayı pandemiya səviyyəsindən əvvəlki səviyyəyə düşüb. 2022-ci ilin avqust-sentyabr aylarında özəl sektor müəssisələrinin təxminən 72 faizi işçilərin az hissəsinin uzaqdan işlədiyini və ya ümumiyyətlə olmadığını bildirdi.[17] 1996-cı ildə Beynəlxalq Əmək Təşkilatının (BƏT) Konvensiyası olan Evdən İş Konvensiyası öz evlərində işləyən işçilərin müdafiəsini təklif etmək üçün yaradılmışdır. İnformasiya dövründə maliyyə imkanları olmayan sahibkarların evlərində bir çox startaplar qurulmuşdu.