Yusif İbad oğlu Qasımov (1 sentyabr 1896, Salyan rayonu – 15 noyabr 1957, Bakı[2]) — Azərbaycan SSR ədliyyə naziri, Azərbaycan SSR Muğan mahalı (Petropavlovka dairəsi) Salyan qəzası inqilab komitəsinin sədri (1920).
Yusif Qasımov | |
---|---|
21 noyabr 1927 – ? | |
Vəzifədədir | |
1920-ci ildən | |
Şəxsi məlumatlar | |
Doğum tarixi | 1 sentyabr 1896 |
Doğum yeri | |
Vəfat tarixi | 15 noyabr 1957 (61 yaşında) |
Vəfat yeri | |
Dəfn yeri | |
Partiya | |
Fəaliyyəti | inqilabçı |
Yusif Qasımov 1896-cı ildə Cavad qəzasında anadan olmuşdur.
1918-ci ildə Sovet İttifaqı Kommunist Partiyasının üzvü olub.[3] 1918-ci il oktyabrın 20-də Qazax Müəllimlər Seminariyasında tarix fənləri üzrə müəllim olub.[4][5]
1920-ci ildə Azərbaycan SSR Muğan dairəsinin Salyan qəzası inqilab komitəsinin sədri olub.[2][6] Onun sözlərinə görə, 1920-ci illərin ikinci yarısında Azərbaycan kommunist partiyasında rəhbərliyində iki dəstə var idi: Birinci dəstəyə Mircəfər Bağırov, Ruhulla Axundov, Hüseyn Rəhmanov, Həbib Cəbiyev, ikinci dəstəyə isə Sultanməcid Əfəndiyev, Qəzənfər Musabəyov və o özü daxil idi.[7]
1927-ci il noyabrın 19-da "Kommunist" qəzetinin Əhməd Triniç birlikdə redaktoru təyin edilib.[8] 1930-cu illərdə Mərkəzi Komitənin katibi Vladimir Polonski, Nazirlər Sovetinin sədri Mir Cəfər Bağırov, Azərbaycan Respublikanın ikinci katibi isə Yusif Qasımov olmuşdur.[9] Mir Cəfər Bağırov Daxili İşlər orqanında rəhbər olarkan Yusif Qasımovla arası olmamışdır. 1932-ci ildə fəalların yığıncağında Bağırovla Polonski birləşib Yusif Qasımovu işdən azad etmək üçün plan qururlar. Hər iki tərəfdən çıxışlar olur. Yığıncaqda Azərbaycan şairi Zülfüqar Əhmədzadə də çıxış etmişdi:
Azərbaycan Kommunist Partiyasına uzun müddətdir ki, Rubinlər, Polonskilər, Mirzayanlar başçılıq edirlər. Mərkəzi Komitədə cəmi 9% azərbaycanlı işləyir, qalanı erməni, rus, yəhudilər və gürcülərdir. Azərbaycanım məgər elə bilr oğlu, kadrosu yoxmudur ki, rəhbər işləsin? Üstəlik Qasımovu da bəyənmirsiz...[9] |
Məhz həmin çıxışdan sonra Zülfüqar Əhmədzadə Sovet hakimiyyəti tərəfindən "Xalq Düşməni" elan edildi.[9] 1934-cü ildə Yusif Qasımov Sovet İttifaqı Kommunist Partiyasının "Qaliblər syezdi — XVII syezd" Leninqrad partiya təşkilatından nümayəndə seçilib.[3]
1937-ci ilin iyun-sentyabr aylarında Şərq-Sibir bölgəsinin ikinci katibi olub. Həmin dövrdə NKVD SSRİ-nin 30.07.1937-ci il tarixli 00447 saylı əmri ilə yaradılan xüsusi üçlüyün tərkibində olub, Stalin repressiyasında aktiv iştirak edib.[10][11]
1937-ci il 24 sentyabrda həbs olunub.[11] RSFSR Cinayət Məcəlləsinin 58–1a, 58–8, 58–11 maddələrinin Leninqradda anti-sovet sağçılar təşkilatı iştirakçısı kimi ittiham olunub. 19 aprel 1938-ci il tarixli Stalinin edam siyahısında ölüm hökmünə məhkum olunsa da, 1938-ci il aprelin 21-də SSRİ Ali Məhkəməsinin Hərbi Kollegiyası onu 20 il əmək düşərgəsinə məhkum etdi.[12][13] 1955-ci il əmək düşərgəsindən azad olunub və cinayətinin olmamasına görə reabilitasiya olunub.[14][15] 1955-ci ildə Yusif Qasımovun məhkəmədə verdiyi ifadəyə görə, o, Lavrenti Beriya və Boqdan Kobulov ona qarşı istifadə edilən döyülmələr nəticəsində, Aleksandr Uqarov və Sergey Sobolyevın üzərinə böhtan atmağa məcbur oldu.[14]
1957-ci il noyabrın 15-də Yusif Qasımov Bakıda vəfat etdi və I Fəxri Xiyabanda dəfn edilmişdir.[16]
Abram adlı oğulluğu olub.
Salyan şəhərində küçə və 4 saylı orta məktəb onun adını daşıyır.[17]