XEYİRSÖYLƏMƏZ

sif. Ağzını pisliyə açan, ağzına heç bir xeyir söz, xeyirxahlıq gəlməyən, nəhs danışan.
Vardı bir xeyirsöyləməz nadan; Dilinə xeyir gəlməyib bir an. S.Ə.Şirvani.
– E-e-e! – deyə, Əhməd qəzəblə qışqırdı, – belə də xeyirsöyləməz adam olar? M.Süleymanov.

XEYİRSİZLİK
XEYLAQ

Значение слова в других словарях