XİFFƏT
[ər.] суш. хифет, фикир, дерт, гъам; фикир чӀугун; xiffət çəkmək хифет чӀугун а) фикир чӀугун, дерт чӀугун, гъам чӀугун; б) масадан фикир (къайгъу) чӀугун; xiffət etmək хифет авун (кил. xiffət çəkmək а).
is. [ər.] Fikir, dərd, qəm, qüssə; fikir çəkmə. Qaldı mən dilxəstəyə ancaq məlalü xiffətin. S.Ə.Şirvani
Полностью »сущ. грусть, печаль, уныние, кручина; xiffət vermək печалить кого-л.; xiffət gətirmək причинять, причинить кому-л
Полностью »XİFFƏT – FƏRƏH Xiffəti qeyrətli edər (Ata. sözü); Qızı fərəh qarışıq təəccüb bürüdü (S.Qədirzadə)
Полностью »