xırlamaq
гл. хир кутун, кьиляй-кьилиз сал (бустан) авун.
Üzə qabarmaq, xorlamaq, donquldamaq, mırıldanmaq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
f. Xır salmaq, başdan-başa bostan eləmək