XƏSTƏHAL

sif. [ fars. xəstə və ər. hal] Bir qədər xəstə, kefsiz, halsız, nasaz.
İyirmi beş bahar görmüş bu adam altmış xəzan keçirmiş qoca kimi yorğun, xəstəhal və ölgün görünürdü. A.Şaiq.

// məc. Halsız, ölgün, düşkün.
Saqi, tut əlim ki, xəstəhaləm; Qəm rəhgüzərində payimaləm. Füzuli.
And olsun Kəbəyə, xəstəhalam mən; Can verməyə səri-kuyin istərəm. Q.Zakir.

Синонимы

  • XƏSTƏHAL xəstəhal bax süst
XƏSTƏ-XƏSTƏ
XƏSTƏHALLIQ

Значение слова в других словарях