YÜKLÜ

sif.
1. Yük vurulmuş, yüklənmiş, yükü olan. Yüklü vaqon. Yüklü maşın. Yüklü araba.
– Kişi əlində çomaq; Sürür yüklü öküzü. A.Səhhət.

2. Bir şeylə yüklənmiş, üzərində, əllərində və ya dalında bir şey olan.
Biləklər çirməkli, döşlər önlüklü; Hamısı torbalı, hamısı yüklü. S.Vurğun.

Антонимы

  • YÜKLÜ YÜKLÜ – BOŞ Kişi əlində çomaq; Sürür yüklü öküzü (A.Səhhət); Starşina boş patron yeşiyinin üstündə oturub (Y
YÜKLƏYİCİ
YÜKLÜK

Значение слова в других словарях