sif. Yafəslərə aid olan, onlara xas olan. Yafəsi tayfalar.
□ Yafəsi dillər yaxud yafəs dilləri – akad. N.Y.Marrın əvvəlcə Qafqaz dillərinin sami və hami dillərinə qohumluğunu göstərmək üçün tətbiq etdiyi, sonralar isə Aralıq dənizi hövzəsi və Ön Asiyanın bütün ölü dillərinə, habelə Pireney və Pamir canlı dillərinə şamil etdiyi dilçilik termini.