[Günəşin] yandırıcı şüaları amansızcasına yerə şığıyır(dı).
Qoşqar … yandırıcı dağ günəşinin altında zər kimi bərq vuran balıqları yığmağa başlardı.
// Məc. mənada.
Yandırdı məni yandırıcı firqəti anın.
Heyfa ki bu ali və pakizə hiss [məhəbbət], bu yandırıcı atəş bizim qəlbimizdə yoxdur.
