YARMAÇA
сущ. 1. чха (юкьвай гуднавай (кьве паднавай) кӀарасдин паярикай гьар сад); запӀахъ; 2. луьле хьтин затӀ.
is. 1. Yarılmış, ikiyə ayrılmış odun parçalarından hər biri. Yarmaçalardan ocağa qoy. Meşədən bir yük yarmaça gətirdi
Полностью »(Gədəbəy, Gəncə, Göyçay, Qazax, Lənkəran, Mingəçevir, Salyan, Zəngilan) odun parçası. – Yarmaçalardan ojağa qoy (Gəncə); – O yarmaçeyi ojağa qoy, qaza
Полностью »“Yarılmış odun parçası” deməkdir. Yarmaq feilindən əmələ gəlib. Yarma sözü də buradandır: kirkirədə dəni hissələrə bölməkdə bağlıdır
Полностью »