1. Yelləncəyə minib o yan-bu yana hərəkət etmək. Yelləncəkdə yellənmək.
2. Tərpənmək, yırğalanmaq.
Beşik baxmaz heç bir kəsə; Qulaq verir gələn səsə; Nənə bir nəğmə söyləsə; Yel olur, yellənir beşik.
// Dalğalanmaq, əsmək.
[Qızıl Ordunun] başı üstündə həqiqi azadlığın əbədi rəmzi olan qızıl bayraqlar yellənirdi.
3. məc. Avaralanmaq, veyillənmək, boşboş gəzmək. Bikar-bikar yellənib gəzir.
4. Yel buraxmaq.
◊ Yellənib uçmaq – ruhlanmaq, bir yerə getməyə can atmaq.
[Şərəfnisə xanım Şahbaz bəyə:] Firəng qızları başlarına örtən təsəklər mənə lazım deyil, al Parijdə onların başlarına ört ki, Qarabağdan onların havasına yellənib uçursan.