1. Ayaqlarını işə salaraq hərəkət etmək; addımlamaq. İrəli yerimək. Bərk yerimək. Yeriyə bilməmək. Çox yeriməkdən yorulmaq. – Yeriyən at özünə qamçı vurdurmaz. ( Ata. sözü ).
Bir qoca köhnə paltar əynində; Yeriyir yolda torba çiynində.
[Məhəmmədhəsən əmi] yovuqa yeriyib başladı yumşaqlıqnan oğlunu sakit eləməyə.
// Hərəkət etməyə, gəzməyə iqtidarı olmaq. Uşaq hələ yerimir. Xəstə indi-indi yeriməyə başlamışdır.
2. Hərəkət etmək (getmək, üzmək). Maşın ağır yeriyir. Dənizdə qayıqlar yeriyir.
– Maşın yenicə yeriməyə hazırlaşırdı ki, Tapdıq qırğı kimi şığıyıb maşını götürdü.
// İşləmək. Saat yerimir.
3. Üzərinə getmək, hücum etmək, axın etmək. Ordu qərbə yeridi.
4. Keçmək, qəbul olunmaq, yayılmaq.
Bu işlər bizim vilayətdə yeriməz, vəssalam!
5. Bir şeyin içinə batmaq, keçmək, girmək.
Buğa güc gələndə oğlanın ayağı topuğuna qədər torpağa yeridi.