YEZUİ́T

[ lat. Yesus]
1. Katolik dininin ən mürtəce və qəddar təşkilatlarından biri olan “İsa cəmiyyəti” adlı cəmiyyət üzvü.
2. məc. Hər cür xəyanət və rəzalətə hazır olan çox məkrli, ikiüzlü adam haqqında.

Этимология

  • YEZUİT 1517-ci ildə alman rahibi Martin Lüter katolik və protestantların bir-birindən qəti surətdə ayrılmaları ilə nəticələnən münaqişənin təşəbbüskarı qismi
YEZNƏ
YEZUİTLİK
OBASTAN VİKİ
Yezuitlər ordeni
Yezuitlər ordeni — Yezuitlər ( «İsa cəmiyyətinin rəsmi adı» (lat. Societas Jesu) — Roma-katolik kilsəsinin kişi ruhani ordeni, 1534-cü ildə İqnati de Loyola tərəfindən təsis edilib və Papa III Pavel tərəfindən 1540-cı ildə təsdiq edilib. Yezuitlər kontrremormasoyada fəal iştirak etdilər, elm, təhsil və missioner fəaliyyəti ilə məşğul oldular. Ordenin devizi "Ad majorem Dei gloriam" ("Allahın şərəfinə")-dir. 2007-ci il məlumatına görə yezuitlərin indi sayı 19 min 216 nəfərdir, onlardan 13 min 491 nəfəri keşidir. Onlar dünyanın 112 ölkəsində iş aparır və 1536 kilsəsində fəaliyyət göstərirlər. Dini cəmiyyət yezuitlərə dünyəvi həyat sürməyə icazə verirlər. == Ədəbiyyat == Марек Инглот SJ. Общество Иисуса в Российской империи (1772—1820 гг.) и его роль в повсеместном восстановлении Ордена во всем мире. М.: Институт философии, теологии и истории. Мишель Леруа.

Значение слова в других словарях

варна́чий отвесно́й преартисти́чно раскры́ливать аэродро́мный карп лексико́граф навзры́д пла́хта подгрёбка сбары́шничать се́вер соединя́ться стыдо́бища фотолаборато́рия чёрт дёрнул сандоль chicken-breast church-scot frazil haustoria lingam self-questioning shorter вместиться