YOLMA
1. f.is. кил. yolmaq; 2. прил. аскӀан тирвиляй баскӀумдиз текъвер, гъиливди ялна акъуддай, чухвана акъуддай, гъиливди чухвадай (мес. техил); // сущ. гьахьтин техил.
I (Çənbərək) dəridən əl ilə yolunmuş yun. – İki dəridən bir kilo yolma çıxdı II (Bakı) biçin. – Gülxa:m, bayır günörtadu, orağu vər mənə gedim yolmıya
Полностью »1. “Yolmaq”dan f.is. 2. sif. Çox gödək olduğundan orağa gəlmədiyi üçün əllə dartılıb çıxarılmalı olan
Полностью »