1. “Yolmaq”dan f.is.
2. sif. Çox gödək olduğundan orağa gəlmədiyi üçün əllə dartılıb çıxarılmalı olan. Yolma taxıl.
– …Onların taxılı bu il gödərək yolma olmuş, dərzləri bəndəmin arasına güclə yığılmışdı.
// is. Bu cür taxıl.
Yolmasın yolmaqdan qırıldı belim; Bundan gələn xeyir zəhrimar olsun!