простореч.
I
сущ. безбожник, еретик
2. бран. поганец. Zındıq oğlu zındıq! ах ты, поганец!
II
прил.
1. безбожный
2. бран. поганый, мерзкий
Zındıq
Zındıq (ərəbcə: الزنديق, farsca زنديک) — İslamda və orta əsr islam mədəniyyəti və ədəbiyyatında, monoteist olmayan dinlərin üzvlərini, əsasən manixeiləri (maniləri) və zərdüştları, tanrıya və axirətə inanmayan, islam inancına zidd çıxan kafir insanları adlandırmaq üçün istifadə olunan termin.