ZIRPI
cущ., прил. вульг. 1. зирпи, гзаф еке (чӀехи), зурба, кӀалубсуз ири, пазаван; 2. кил. zırı(q) 2).
sif. və is. vulq. 1. Çox yekə, çox böyük, yekəpər, yöndəmsizcəsinə iri. Şah Dəşküvar baxırdı, gördü ki, bu pəlvan elə zırpı pəlvandı ki, qabağında dağ
Полностью »Ehtimal olunur ki, zorba sözünün dəyişilmiş formasıdır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Полностью »ZIRPI – BALACA Lakin bədlikdən iki zırpı it də onlarla gəlirdi (M.Talıbov); Evin balaca, kirli qapısı böyük alma, armud bağına baxır (Mir Cəlal)
Полностью »