ZƏNCİRÇİ

sif. köhn. Məhərrəmlikdə, təziyə günlərində kürəklərinə zəncir vurmaqla özünə işgəncə verən mövhumatçı.
ZƏNCİRBƏND
ZƏNCİRÇİLİK

Значение слова в других словарях