I
сущ.
1. противоречие:
1) положение, при котором одно исключает другое. Əsas ziddiyyət главное противоречие, kəskin ziddiyyət острое противоречие, mövcüd ziddiyyətlər существующие противоречия, fikirlər (rəylər) arasında ziddiyyət противоречие между мнениями, şəhərlə kənd arasında ziddiyyətlər противоречия между городом и деревней
2) филос. отношение противоположностей, внутренне присущих предметам и явлениям. Daxili ziddiyyətlər внутренние противоречия, milli ziddiyyətlər национальные противоречия, ictimai ziddiyyətlər социльные противоречия, dərin ziddityyətlər глубокие противоречия, ziddiyyətləri kəskinləşdirmək обострять противоречия
2. разногласие:
1) отсутствие согласия между кем, чем-л. ). Aralarındakı ziddiyyət разногласия между ними
2) противоречие. İfadələrindəki ziddiyyət kimin разногласие в показаниях чьих
3. противоположность (несходность, резкое различие). Əqli əməklə fiziki əmək arasındakı ziddiyyət противоположность между умственным и физическим трудом
II
прил. лингв. противительный. Ziddiyyət bağlayıcısı противительный союз (союз, соединяющий предложения или члены предложения, которые разграничиваются или противопоставляются), ziddiyyət əlaqəsi противительные отношения
Ziddiyyət qanunu
Ziddiyyət qanunu — məntiq qanunudur və bu qanuna görə bir-birini inkar edən iki təklif eyni vaxtda həqiqi ola bilməz. Ziddiyyət qanununun ilk ifadəsini Aristotel vermişdir. Ziddiyyət qanununu belə də ifadə etmək olur; təklif eyni vaxtda həqiqi və yalan ola bilməz. Formal ziddiyyətlərin düşüncəyə və ya elmi nəzəriyyəyə daxil olması, nüfuz etməsi onları əsassız edir. Ziddiyyət qanunu obyektlərin keyfiyyət müəyyənliyinin təfəkkürdə əks olunmasıdır. Belə bir sadə faktın təfəkkürdə əksidir; əgər obyektin dəyişməsindən sərf-nəzər etdikdə o, eyni vaxtda qarşılıqlı bir-birini istisna edən xassələrə malik ola bilməz.